نماد در غزل بعد از انقلاب اسلامی (با تاکید بر اشعار 10 شاعر شاخص)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حسن پور آلاشتی حسین ,آقابابایی رودباری بهروز
|
|
منبع
|
ادبيات پايداري - 1396 - دوره : 9 - شماره : 16 - صفحه:41 -62
|
|
چکیده
|
تحوّلات و دگرگونی‌هایی که در سه دهه اخیر در بن‌مایه‌های فکری و ایدئولوژیکی شاعر امروز صورت گرفته، تغییرات بنیادینی را در ساختار زبانی و بلاغی شعر و غزل این دوره فراهم آورده و طیف شعری وسیعی را در قلمرو ادبیّات مقاومت در حیطه غزل با درون مایه جنگ که غالباً می‌توان آنها را به دو دسته غزل حماسه و غزل سرخ تقسیم و تفکیک کرد فرا‌روی شاعر این دوره گشوده‌است و در این مقال و مجال، نماد به عنوان یکی از ظریف‌ترین شگردهای هنری در میان عناصر گوناگون خیال، مورد بحث و فحص واقع شده است؛ آن گاه، مفاهیم و خاستگاه های آن در غزل بعد از انقلاب اسلامی، مورد مطالعه واقع شده و در پایان، علاوه بر نتیجه گیری، نمادهای این دوره به لحاظ محتوایی دسته بندی و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. ملاک و معیار گزینش شاعران نیز در این تحقیق بر مبنای انتخاب ده تن از شاخص‌ترین چهره‌های غزل بعد از انقلاب اسلامی صورت پذیرفته که شعرشان غالباً در راستای انقلاب و جنگ رقم خورده است؛ این گروه از شاعران عبارتند از: 1-محمود شاهرخی (جذبه) 2-مشفق کاشانی 3-حسین اسرافیلی 4-یوسفعلی میرشکّاک 5-علیرضا قزوه 6-سهیل محمودی 7- مرحوم قیصر امین‌پور 8-شادروان نصرالله مردانی (ناصر) 9-شادروان سیدحسن حسینی 10-زنده یاد سپیده کاشانی.
|
|
کلیدواژه
|
نماد، غزل، غزلحماسه، جنگ، مقاومت
|
|
آدرس
|
دانشگاه مازندران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
behrooz.aghababaei@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|