بررسی گونه‌های شعر پایداری در ادبیات معاصر ایران

شعر پایداری یکی از مهمترین جریان های ادبی دوره صد ساله معاصر ایران است و کمتر شاعر و نویسنده ای را می توان یافت که در این زمینه قلم نزده است. همین گستردگی شاعران و مخاطبان با افکار و عقاید مختلف، سبب شده که شعر پایداری مباحث زیادی را دربرگیرد؛ یعنی از اشعار بیداری، اعتراض و کارگری دوره مشروطه گرفته تا اشعار چریکی، انتظار، اشعار اعتراضی، کارگری، اشعار دوره دفاع مقدس، بعد از دفاع مقدس، اشعار مربوط به انتفاضه و قدس، اشعار آیینی و عاشورایی و ... عصر حاضر را دربرمی گیرد؛ از این رو، مقاله حاضر قصد دارد زیرمجموعه های جریان شعر پایداری را در دوره معاصر به تفکیک دوره های تاریخی (مشروطه، پهلوی و انقلاب اسلامی) مورد بررسی قرار دهد و سپس مضامین هر کدام از آن ها را بیان نماید تا بدین صورت تحلیلی جامع در مورد جریان شعر پایداری به دست دهد و معلوم شود این نوع ادبی وجه غالب جریان های شعری دوره معاصر ایران را تشکیل می دهد.

A Study of Resistance Poetry Types in Contemporary Iranian Literature

Resistance poetry is one of the most important literary trends in 100 years of contemporary Iranian period; and few poets who have not works in this field might be found. This huge number of poets and audience with different beliefs has brought about a lot of discussions in resistance poetry, ranging from the enlightenment, protest, labor poems of the constitutional era to partisan, waiting, protest, labor, poems of the Holy Defense period, after the Holy Defense, poems related to the Intifada and AlQuds, religious and Ashura poems, etc., in the contemporary era. This paper, thus, intends to investigate the subcategories of resistance poetry in the contemporary period divided based on historical periods (the constitutional period, Pahlavi, and the Islamic Revolution), and then to review their subject in order to offer a comprehensive analysis of this trend in poetry, and to reveal that this literary genre has mostly dominated the poetry of the contemporary period of Iran .