ارزیابی مقایسه‌ای خواص مغناطیسی هگزافریت باریم دوپ شده با کاتیون‌های پارامغناطیس و دیامغناطیس

در این پژوهش ابتدا پودرهای مغناطیسی ba(mg,ti)xfe122xo19 و ba(zn,cu)xfe122xo19 با مقدار 5/0=x با استفاده از فرایند آلیاژسازی مکانیکی در یک آسیاب پر انرژی تهیه شد. در ادامه یک نمونه پودری به صورت خالص و دو نمونه پودر دوپ شده تولید شد. سپس به منظور بررسی فازی، مورفولوژیکی و خواص مغناطیسی به ترتیب از آنالیزهای پراش اشعه ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (fesem) و مغناطیس‌سنج نمونه مرتعش (vsm) استفاده شد. الگوهای اشعه ایکس در دمای °c 1000 موید تشکیل ترکیب تقریبا تک فاز هگزافریت باریم بود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی بیانگر تشکیل مورفولوژی هگزاگونال صفحه‌ای به واسطه رشد ترجیحی ذرات در جهات ab کریستالوگرافی بود. بررسی‌های مغناطیسی نشان داد حضور یون‌های دیامغناطیس شامل روی و مس در ساختار هگزافریت باریم اثر بیشتری نسبت به کاتیون‌های پارامغناطیس منیزیم و تیتانیوم در کاهش پارامترهای مغناطش اشباع و نیروی وادارندگی داشته است. در نهایت بالاترین مغناطش اشباع (emu/g53) از نمونه با ترکیب bamg0.5ti0.5fe11o19 و کمترین نیروی وادارندگی (oe 50) از نمونه تولید شده با ترکیب bazn0.5cu0.5fe11o19 بدست آمد.