سنتز و مشخصه یابی نانوکریستال های سولفید روی دوپ شده با منگنز(ZnS:Mn) جهت شناسایی آویدین به عنوان جز بیولوژیکی

در این مقاله، نانوذرات zns:mn با کیفیت بالا از طریق سیستم چهار جزیی میکروامولسیون w/o با مقادیر متفاوت منیزیم برای تعیین بهترین غلظت، سنتز شدند. سیکلوهگزان1 به عنوان روغن، ترایتن-ایکس1002 به عنوان پایدارکننده، ان-هگزانول3 به عنوان کمک پایدارکننده و مرکاپتواتانول4 و تیوگلیکولیک اسید5 به عنوان عوامل اتصال استفاده شدند. این ترکیب‌ها با ایجاد پیوند با سطح نانو کریستال، از ایجاد پیوند بین آنها و ذرات دیگر جلوگیری می کنند. برای آنالیزهای کیفی و کمی ذرات از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، پراش پرتو ایکس (xrd) و طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (eds) استفاده شد. نتایج نشان داد که با کاهش اندازه ذرات، گسیل به سمت طول موج های کمتر جابجا می شود. به علاوه، با اتصال آویدین و بیوتین با مرکاپتواتانول در محیط بیولوژیکی، طیف گسیل کاهش می یابد.