تاثیر ریزساختار و بافت کریستالی بر مقاومت به ترک هیدروژنی فولاد hsla، سرد شده در محیط های مختلف

در این تحقیق اثر ریزساختار و مولفه های بافت کریستالی بر مقاومت به ترک هیدروژنی فولاد میکروآلیاژی استحکام بالا(hsla) مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور فولاد مورد نظر تا 50% در بازه دمایی 980 تا 750 درجه سانتی گراد نورد گرم و سپس در محیط های مختلفی سرد شد. ریزساختار و بافت نمونه با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مجهز به آشکار ساز الکترون های بازگشتی (ebsd) مورد بررسی قرار گرفت و آزمون حساسیت به ترک هیدروژنی (hic) نیز روی نمونه ها انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش سرعت سرمایش ساختار به سمت تشکیل فازهای غیرتعادلی با اندازه دانه کوچکتر و سهم مرزدانه بیشتر پیش می رود که مقاومت به ترک هیدروژنی را کاهش می دهد. از طرف دیگر افزایش سرعت سرمایش باعث تغییرات قابل توجه در بافت نمونه و کاهش شدت مولفه های بافت می شود. همچنین کاهش شدت رشته {111} // nd در ساختار فولاد با افزایش سرعت سرمایش مشاهده شد که کاهش سهم این رشته نشان دهنده کاهش مقاومت به رشد ترک بین دانه ای و نتیجتاً مقاومت به ترک هیدروژنی می شود.

Investigation the Effect of Microstructure and Crystallographic Texture on the Hydrogen Induced Cracking Resistance of HSLA Steel

In this study effect of microstructure and crystallographic texture on the hydrogen induced cracking resistance of a HSLA was investigated. Samples were hot rolled between 980 to 750 °C up to 50% and quenched in different environments. Microstructure and texture of the samples were studied using a scanning electron microscope (SEM) equipped by electron backscattered diffraction detector (EBSD). Hydrogen induced cracking resistance of the samples were also evaluated using HIC test. Results revealed that, by increasing cooling rate more nonequilibrium phases with finer grain where formed. Grain boundary fraction also increased by increasing cooling rate which led to decrease in HIC resistance. Texture of the samples were also changed due to cooling rate enhancement furthermore texture intensity decreased. {111} // ND fiber intensity decreased due to cooling rate increase which led to decrease in intergranular crack propagation and consequently decrease in HIC resistance.