تحلیل فرایند استعلای گفتمان اسلامگرا در انقلاب اسلامی 1357
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اخوان کاظمی مسعود ,دهقانی رضا
|
|
منبع
|
مطالعات اجتماعي ايران - 1394 - دوره : 9 - شماره : 3 - صفحه:4 -26
|
|
چکیده
|
رخداد انقلاب اسلامی ایران، به‌منزله رویدادی کم‌نظیر در سال‌های پایانی قرن بیستم، توجه بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی و سیاسی را به خود جلب کرد. ازاین‌رو، برای مطالعه این پدیده، از نظریات و رویکردهای گوناگون بهره گرفته شد. اکثر این نظریات به بررسی چگونگی شکل‌گیری رخداد انقلاب معطوف شده‌اند و تحلیل چرایی سلطه گفتمان اسلامگرا، به‌طور نظام‌مند، کمتر در کانون توجه قرار گرفته‌است. تحلیل گفتمان، به‌ویژه خوانش لاکلا و موف، به‌دلیل دارابودن قابلیت تحلیل موضوعات کلان اجتماعی، فرصت ویژه‌ای برای تبیین چرایی چیرگی و افول گفتمان‌ها به‌طور نظام‌مند و هدفمند در حوزه مطالعات جامعه‌شناسی سیاسی فراهم آورده‌است. با به‌کارگیری مفاهیم گفتمان لاکلا و موف، این پژوهش درصدد تبیین چرایی چیرگی گفتمان اسلامگرا در انقلاب اسلامی ایران برآمده‌است. مدعای این مقاله این است که گفتمان اسلامگرا با اتکا به عاملان سیاسی خود و بهره‌گیری از فرایند دوگانه برجسته‌سازی و حاشیه‌رانی، قابلیت دسترسی، اعتبار و عام‌گرایی، توانست در فرایند پیروزی انقلاب اسلامی، موقعیتی مسلط را نسبت به دو گفتمان دیگر، برای خود ایجاد کند.
|
|
کلیدواژه
|
تحلیل گفتمان، گفتمان چپ، گفتمان ملی لیبرال، گفتمان اسلامگرا، سلطه، انقلاب اسلامی
|
|
آدرس
|
دانشگاه رازی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
reza.dehghani@live.com
|
|
|
|
|
|
|