ماکیان‌داری و ارتباط آن با نهادهای اجتماعی در جامعۀ روستایی گیلان

مقالۀ حاضر گزارشی از پژوهشی میدانی در جامعۀ روستایی گیلان است  که به توصیف فرهنگ ماکیان‌داری می‌پردازد و نشان می‌دهد که ماکیان‌داری با نهادهای اجتماعی (خانواده و ازدواج، مذهب، حقوق و اقتصاد) ارتباط دارد و در آیینۀ فولکلور و سنت‌های شفاهی بازتاب وسیعی داشته‌است. حجم وسیع اطلاعات بازیافته از سنت‌های شفاهی روستاییان گیلانی، که شامل سنت‌های گفتاری، سنت‌های مادی و سنت‌های رفتاری است، اهمیت این سنت‌ها را در اندیشه و پیشه و فرهنگ مردم این منطقه نماین می‌کند؛ تاآنجاکه می‌توانیم حوزۀ فرهنگی گیلان‌زمین را حوزۀ تمدن مرغ و تخم‌مرغ بنامیم. این پژوهش از روش‌های انسان‌شناختی (مشاهده همراه با مشارکت، مصاحبه، مطالعۀ اسنادی و...) سود جسته‌است.