بازسازی معنایی تجربة زیستة زنان سالمند از قرنطینه در دوران همه‌گیری کرونا در شهر مشهد

همه‌گیری کرونا پیامدهای بسیاری برای تمام افراد در تمام جوامع داشت. تحقیق حاضر به بررسی تجارب زنان سالمند می‌پردازد. روش تحقیق از نوع کیفی و برپایۀ «نظریۀ داده‌بنیاد» است. تعداد بیست نمونه به‌صورت هدفمند از طریق نمونه‌گیری گلوله‌برفی انتخاب شدند و مصاحبه‌ها تا رسیدن به مرحلۀ اشباع نظری ادامه داشتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت گرفت و مدل پارادایمی ‌شامل شرایط علّی (ساخت ‌ذهنی ‌کنشگر)، زمینه و بستر (ساخت ‌اجتماعی ‌کنشگر)، شرایط مداخله‌گر (ساخت انگیزشی کنشگر)، راهبردها (راهبردهای فعالانه، انفعالی و اجتناب‌مدار)، و پیامدها (پیامد مثبت و منفی) هستند. مقولۀ هسته‌ای «اثر تجمعی تعاملی نظام ذهنی، اجتماعی، انگیزشی بر کنش» شناخته شد. نتیجۀ تحقیق حاکی از آن است که تجربۀ زیستۀ زنان سالمند، برساختۀ تاثیرات ساخت ذهنی، اجتماعی و انگیزشی بر روی کنش‌های آنان است.