درک تجربه‌ سیلاب استان خوزستان بر مبنای روایت های ذی نفعان: نظریه‌ داده بنیاد

این مطالعه به روش کیفی، با هدف فهم ابعاد و زوایای بحران سیلاب اواخر سال 1397 و ابتدای سال 1398 در استان خوزستان به انجام رسیده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، نظریه‌ داده بنیاد است. داده های این پژوهش از طریق مصاحبه‌ عمیق و نمونه گیری هدفمندنظری با پانزده نفر از ذی نفعان مرتبط با سیلاب، گردآوری شده و برای تحلیل داده ها از پنج مرحله‌ کدگذاری باز و تشخیص مفاهیم، توسعه‌ مفاهیم در جهت ابعاد و ویژگیها، تحلیل داده ها برای زمینه و واردکردن فرایند به تحلیل و یکپارچه سازی مقولات استفاده شد. بعد از کدگذاری، چهارده مقوله‌ اصلی از داده ها پدیدار شد. مدل ظهوریافته شامل سه بعد شرایط، کنش-تعاملها و پیامدهاست. بعد «شرایط» شامل کم اهمیتی لایروبی کانالها و رودخانه ها، تعدی تدریجی به حریم وبستر رودخانه ها، تمرکز برنامه ریزی ها بر خشکسالی، چرخش غافلگیرکننده‌ شرایط آب وهوایی و کمبود ماشین آلات و تجهیزات، بعد «کنش-تعامل»، شامل کمک رسانی گسترده ولی آشفته، جلسات پی در پی مدیریت بحران، فراخوان همه‌ ظرفیت های سازمانی، تدوین استراتژی آسیب نرسیدن به انسانها، در اولویت قرار گرفتن حفاظت از شهرها، بعد «پیامدهای انسانی»، شامل افزایش تعامل مسئولان و معتمدان محلی، ارتقای سطح مطالبات سیل زدگان، افزایش اعتماد و همبستگی اجتماعی و بعد «پیامد محیطی» شامل شکنندگی اقلیمی بیشتر مناطق سیل زده است که حول یک مقوله‌ هسته به نام حضور گسترده و موثر، ولی آشفته‌ سازمانها و مردم در صحنه‌ سیلاب، شکل گرفته اند.

Understanding The Floodwater Experience in Khuzestan: A Grounded Theory Approach

This qualitative study was conducted to understand the dimensions and aspects of the flood crisis in late 1397 (2018) and early 1398 (2019) in Khuzestan province. A Grounded Theory approach was applied and data were collected through indepth interviews and fifteen participants were selected through purposivetheoretical sampling. Based on open coding and concept recognition, fourteen categories emerged. The extracted categories in terms of condition are:  neglect of dredging canals and rivers, the gradual encroachment on riverbeds, the focus of planning on drought, the sudden turn of the weather, and the lack of machinery and equipment, in term of actioninteraction are: extensive but chaotic assistance, frequent crisis management meetings, recall of all organizational capacities, formulating of a strategy to prevent harm to humans, prioritizing the protection of cities, in terms of humanconsequences include” increasing the interaction of local officials and trustees, raising the level of flood sufferers’ demands, and increasing social trust and solidarity, and finally in terms of environmental consequences is: fragility of all flooded zones. They are formed around a core category called the widespread and effective but chaotic presence of people and organizations in the flood scene.