رابطۀ مشارکت و اعتماد اجتماعی با خودسانسوری در بین شهروندان شهر یزد

این پژوهش با هدف بررسی میزان اعتماد اجتماعی و مشارکت و چگونگی رابطۀ آ نها با خودسانسوری شهروندان شهر یزد انجام شده است. منظور از خودسانسوری این است که افراد به علل گوناگون اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نظریاتشان را بیان نکنند. برای تدوین چارچوب نظری از نظریات گیدنز، بلاو، پارسونز و زیمل استفاده شد. روش پژوهش، پیمایش بوده و برای جم عآوری داد هها از پرس شنامه استفاده شد. جامعۀ آماری پژوهش، شهروندان 15 ساله و بیشتر شهر یزد در سال 1397 بودند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر تعیین گردید و برای انتخاب نمون هها از روش نمونه گیری خوشه ای چن دمرحل های استفاده شد. برای بررسی اعتبار و پایایی پرسش نامه از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. یافته ها نشان داد که خودسانسوری در بین شهروندان یزدی در حد متوسط بوده و رابطۀ آن با دو متغیر مشارکت و اعتماد اجتماعی، منفی و معنی دار بوده است. اعتماد اجتماعی با ضریب 0، همبستگی معکوسی با خودسانسوری داشتند. / 0/417 و مشارکت با ضریب 235 بررسی مدل معادلۀ ساختاری نشان داد 31 درصد از تغییرات خودسانسوری، با متغیرهای مستقل مشارکت و اعتماد اجتماعی تبیین م یشود. نتایج حاکی از تاثیرگذاربودن متغیرهای اعتماد اجتماعی و مشارکت ب هعنوان دو متغیر مهم در تبیین و پی شبینی خودسانسوری است و تقویت اعتماد اجتماعی و مشارکت شهروندان باعث کاهش خودسانسوری آن ها خواهد شد.

The Relationship of Social Trust and Social Participation with Self-Censorship amongst the Citizens of Yazd

This research aims to investigate the level of social trust and participation and their relationships with selfcensorship among citizens of Yazd. The population of study includes all citizens of 15years old and above in Yazd in 1397. The sample size was 384 and the cases were selected through a multistage cluster sampling method.  The data for this survey was collected using a questionnaire. The face validity and Cronbach’s alpha coefficient were employed to examine the validity and reliability of the questionnaire. Findings indicate that selfcensorship was moderate among citizens of Yazd and its relationship with two variables of social trust and participation was negative and significant. Social trust with a coefficient of 0.417 and participation with a coefficient of 0.235 had an inverse correlation with selfcensorship. The structural equation model was examined by Amos software and the results indicate that the social trust and participation explanin 31 percent of changes of the selfcensorship. Based on the results, the variables of social trust and participation are two effective variables in explaining and predicting selfcensorship and therefore strengthening social trust and citizen’s participation will reduce their selfcensorship.