مطالعۀ‌ جامعه‌شناسانۀ تحقق فضای همکاری در سازمان‌های مردم‌نهاد (مورد مطالعه: محلۀ هرندی تهران)

سازمان های مردم نهاد تجلی اعتماد و تعدیل کنندۀ فعالیت های کلان اقتصادی و سیاسی هستند اما در صورت ورود بدون برنامه و یا تداخل فعالیت هایشان با یکدیگر و یا با دولت، ممکن است به تهدیدی برای جامعه بدل گردند. در محلۀ هرندی (دروازه غار سابق) تهران، به واسطۀ وجود انواع آسیب های اجتماعی، سمن های متعددی با هدف تقلیل مشکلات بدان ورود یافته اند. اما به رغم دستاوردهای حاصل‌شده توسط این سمن ها، وجود تداخل ها و موازی کاری های بسیار، خود مشکلات جدیدی را در محله رقم زده است. این پژوهش با انجام مطالعات نظری در کنار انجام مشاهده و مصاحبه های عمیق و نیمه ساخت یافته و همچنین تشکیل گروه های بحث متمرکز با ساکنان محله و سمن ها، به دنبال آن است مدل بررسی فضای همکاری نهادهای مدنی را بر اساس سه سطح توافقی (ارزش ها) و تضادی (رژیم های حقیقت متضاد) و تفسیری (نمادها) مطرح کند و در نهایت الزامات ایجاد فضای همکاری در میان سمن های محلۀ هرندی را ارائه نماید. بر اساس مدل پیشنهادی مهم‌ترین ویژگی های فضای همکاری در میان سازمان های مردم‌نهاد محلۀ هرندی شامل وجود زمینه های همسوسازی علی رغم وجود رقابت فزاینده میان آنها، غلبۀ نگاه های مبتنی بر فهم متعارف بر نگرش های علمی، پراکنده بودن منابع هنجاربخش پیرامون حقوق بشر و اصول روانشناختی و مانند این، غلبۀ ارزش های مادی و بیرونی مانند توجه به حقوق و درآمد و ساختمان و مانند این، توجه کمتر بر ارزش های عاطفی همچون تعامل با سایر سازمان های مردم‌نهاد، توجه کمتر بر ارزش های شناختی همچون خلاقیت و آموختن دانش های جدید بودند.  

Cooperation Space in non-Governmental Organizations(Case Study: Harandi Neighborhood NGOs in Iran)

Nongovernmental organizations (NGOs), are manifestation of trust and moderators of macroeconomic and political activities, but if they enter without a plan or their activities interfere with each other or with the government, they may become a threat to society. In Harandi neighborhood (former Darvazeh Ghaar) in Tehran, due to the presence of numerous social issues, several NGOs have entered to reduce the problems. Despite their achievements of these teams, the interferences and parallel work with governmental plans have resulted in new problems. This research through theoretical studies, observations, indepth and semistructured interviews, as well as the formation of focus groups with neighborhood residents and NGOs introduce new theoretical approaches in the field of cooperation space of civil institutions. These are implemented based on three levels of consensus (values), conflict (contradictory regime of truth) and interpretive (symbols). It seeks to provide the requirements for creating a cooperation space among residents of Harandi neighborhood. According to the model, the most important features include the existence of areas of convergence in spite of the increasing competition between them, the dominance of commonsense views over scientific attitudes, the dispersion of normative sources about human rights,  psychological principles, dominance of material and external values such as attention to salary and income, less attention to emotional values such as interaction with other NGOs, less attention to cognitive values such as creativity and learning new knowledge.