اثرات سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوری آب بر شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه میگوی پا سفید غربی (litopenaeus vannamei)

در مطالعه حاضر اثر سطوح مختلف پروتئین جیره‌غذایی و شوری آب بر شاخص‌های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه میگوی پاسفید (litopenaeus vannamei) جوان مورد بررسی قرار گرفت. 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 0.18±5.55 گرم و 0.15±8.81 سانتی‌متر، در 27 عدد مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن آب توزیع گردیدند. تیماربندی براساس طرح ماتریکس (3×3) شامل سه سطح شوری 3-0، 15-12 و 35-32 قسمت در هزار در سه سطح پروتئین جیره‌غذایی 25، 35 و 45 درصد طراحی شد. غذادهی 4 بار در روز در ساعات 6، 12، 18 و 24 در حد سیری و به مدت 56 روز انجام گردید. براساس نتایج، بالاترین شاخص‌های رشد در هر سطح شوری آب در جیره‌غذایی حاوی 35% پروتئین مشاهده گردید که به لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری با جیره‌غذایی حاوی 45% پروتئین نداشت. از طرفی بیشترین میزان درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه در بالاترین سطح شوری مشاهده گردید. همچنین بهترین ضریب تبدیل غذایی و کارایی غذایی در بالاترین سطح پروتئین جیره‌غذایی و شوری آب حاصل گردید. در شاخص‌های مورفومتریک، اختلاف معنی‌داری بین سطوح مختلف پروتئین جیره‌غذایی و شوری آب مشاهده نشد. بررسی نتایج ترکیبات بیوشیمیایی لاشه نیز نشان داد که افزایش سطوح پروتئین جیره‌غذایی و شوری آب تاثیر معنی‌داری بر پروتئین، رطوبت و خاکستر بدن نداشت، درحالی‌که بر چربی بدن به‌طور معنی‌داری (0.05>p) موثر بود و بیشترین میزان چربی در بالاترین سطح شوری و پروتئین مشاهده گردید؛ البته اختلاف معنی‌داری نیز بین سطوح 35 و 45 درصد پروتئین مشاهده نشد. بدین ترتیب براساس نتایج کسب‌شده در مطالعه حاضر سطح 35 درصد پروتئین رژیم غذایی جهت تغذیه‌این گونه در شوری آب 35-32 قسمت در هزار مشاهده گردید.

Effect of different dietary protein and water salinity on the growth performance, feeding indices and carcass composition of Litopenaeus vannamei

The effect of different dietary protein and salinity levels were evaluated on growth performances, feeding indices and carcass biochemical composition of the Litopenaeus vannamei. 350 shrimp with the initial average weight of 5.55±0.18 g and length of 8.81±0.15 cm were distributed randomly into 27 concrete experimental tanks. A 3×3 factorial experiment including three levels of salinity (03, 1215 and 3235 ppt) and three levels of dietary protein (25, 35 and 45%) was carried out for a period of 56 days. Experimental shrimps were fed at satiation 4 times a day throughout the experimental period. Based on the results, the highest indices of growth were observed in all the salinity levels in the experimental treatments fed diet containing 35% dietary protein. However, the highest body weight gain and specific growth rate were recorded at the highest levels of salinity (3532 ppt). The best feeding indices were observed at the highest level of dietary protein and water salinity. No significant difference was observed in morphometric indices among different experimental treatments. The results of the body biochemical composition showed no significant difference in protein, ash and moisture content among treatments. However, higher lipid content was significantly observed in treatments with higher salinity and protein levels. Based on the results of this study, the economic point of view part of the protein diet with the 35% is suggested for L. vannamei cultured in 3235 ppt salinity.