بررسی الگوی انباشتگی زیستی فلز سنگین مس در بافت های جبه، پا و آبشش صدف دوکفه ای آب شیرین anodonta cygnea (linea, 1876) در دوره کوتاه مدت مواجهه

مطالعه حاضر به منظور بررسی الگوی تجمع زیستی فلز سنگین مس در بافت های جبه، پا و آبشش دوکفه ای آب شیرین anodonta cygnea در یک دوره کوتاه مدت مواجهه انجام شد. برای این منظور دوکفه ای ها در طول یک دوره 9 روزی با غلظت μg.l^-1 125 از عنصر مس در شرایط آزمایشگاهی مواجهه یافتند و سطوح این عنصر در روزهای سوم، ششم و نهم از دوره مواجهه اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، محتوای مس در دوکفه ای های مواجهه نیافته در اندام های آبشش و پا به ترتیب بیشترین (μg cu/g dw 10/35±2/12) و کمترین (μg cu/g dw 5/39±1/8) مقدار را به خود اختصاص دادند. در هر سه اندام مورد مطالعه مقدار مس در پایان دوره مواجهه در مقایسه با سطوح این فلز در دوکفه ای های شاهد (مواجهه نیافته) به شکل معنی داری (0/05>p) افزایش یافته بود. در بین اندام های مورد بررسی، بیشترین مقدار تجمع متعلق به آبشش و کمترین مقدار مربوط به جبه بود. بیشترین و کمترین مقادیر فاکتور تغلیظ زیستی (bcf) نیز به ترتیب در آبشش و جبه مشاهده گردید. بر اساس نتایج می توان گفت که بررسی غلظت عنصر مس در اندام های داخلی دوکفه ای a. cygnea (به ویژه آبشش) شاخص مناسبی در ارتباط با بررسی مواجهه این دوکفه ای با آلودگی مس در زیستگاه های این موجود خواهد بود.