بررسی جایگاه رده بندی گونه های luciobarbus esocinus، luciobarbus xanthopterus، tor grypus و mesopotamichties sharpeyi

در بین کپورماهیان ایران برخی از گونه ها شامل luciobarbus esocinus، l. schejch، l. xanthopterus، mesopotamichthys sharpeyi و tor grypus از رشد خوبی در طبیعت برخوردار هستند. هدف این پژوهش بررسی جایگاه شجره شناسی میتوکندریایی ماهیان سونگ، گطان، بنی و شیربت است. در این مطالعه از توالی های ژن سیتوکروم اکسیداز زیر واحد یک (coi) استفاده شد. به منظور تهیه بارکد ژنتیکی کپورماهیان نمونه برداری در تالاب شادگان و رودخانه قصرشیرین انجام شد. نتایج نشان داد که گونه های t. grypus و m. sharpeyi از نظر تکاملی به هم نزدیک هستند. علاوه بر این نتایج نشان می دهد رابطه تکاملی بسیار نزدیکی در رابطه با ژن مورد استفاده در بین گونه های l. esocinus و l. xanthopterus وجود دارد (0/6 درصد فاصله ژنتیکی k2p) که این امر می تواند نشان دهنده تمایز اخیر گونه های یاد شده و یا دورگ بودن یکی از آن ها باشد. با توجه به دارنگاره های ترسیم شده و فواصل ژنتیکی می توان بیان نمود که ماهیان بنی و شیربت دارای منشا شرقی بوده و همچنین ماهیان سونگ و گطان دارای منشا غربی یا پالئارکتیک هستند.

Analysis of phylogenetic status of Luciobarbus esocinus, Luciobarbus xanthopterus, Tor grypus, and Mesopotamichties sharpeyi

Among the Iranian freshwater fishes, Luciobarbus esocinus, L. xanthopterus, Mesopothamichthies sharpeyi, and Tor grypus have a good growth rate in nature bringing its proposals on their controlled breeding and cultivation.  This study aimed to analyze the mitochondrial phylogeny of L. esocinus, L. xanthopterus, M. sharpeyi, and T. grypus. In this study, the sequences of Cytochrom Oxidase subunit one (COI) was used. The specimens analyzed here were collected from Shadegan Wetland (Khuzistan Province, Iran) and rivers of the Tigris basin in GhasreShirin, Iran. Based on the results, it is shown that T. grypus and M. sharpeyi are phylogenetically closely related and closely affined to the genus Tor. In addition, it is shown that L. esocinus and L. xanthopterus are closely related (0.6% K2P distance), which may indicate a recent divergence of them or possible hybrid origin for one of them. Finally it can be inferred that M. sharpeyi and T. grypus are affined to the Oriental (East Asian) and Indian species, but have diverged in the Mesopotamia and L. esocinus and L. xanthopterus are not affined to the Asian species but have Palearctic origin.