بازآفرینی الگوی پیشایندها و پیامدهای سکوت سازمانی کارکنان مورد مطالعه: شهرداری اصفهان

هدف این پژوهش طراحی الگوی پیشایندها و پیامدهای سکوت سازمانی بوده است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و ازنظر هدف کاربردی توسعه‌‌ای است. ازلحاظ گردآوری داده‌ها نیز به روش آمیخته انجام شده است. جامعۀ آماری مربوط به مطالعۀ کیفی، 2013 نفر ازکارمندان شهرداری اصفهان بوده است. جامعۀ آماری مربوط به مطالعۀ کمی (دلفی فازی)، 138 نفر از خبرگان سازمانی شامل مدیران منتخب در شهرداری اصفهان و خبرگان دانشگاهی صاحب‌‌نظر در حوزۀ رفتار سازمانی و منابع انسانی بوده است. در بخش کیفی با نمونه‌گیری هدفمند با 16 نفر از کارکنان مصاحبه شد. روش نمونه‌گیری در اجرای مطالعۀ کمی نیز نمونه‌گیری قضاوتی بود و تعداد 18 نفر از خبرگان سازمانی و دانشگاهی در این بخش مشارکت داشتند. تجزیه‌‌وتحلیل داده‌‌ها در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شد. در مرحلۀ بعد عوامل شناسایی‌شده ازسوی خبرگان تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان دادند عواملی مانند حفظ موقعیت فعلی، بی‌‌اعتمادی و بدبینی کارکنان به مافوق و ترس کارکنان به‌منزلۀ عوامل فردی، سبک رهبری مدیران به‌منزلۀ عامل مدیریتی، انگیزۀ شغلی کم، سیاست‌‌ها و ساختار سازمانی و جو سازمانی به‌منزلۀ عوامل سازمانی و همنوایی با جمع به‌منزلۀ عوامل گروهی پیشایندهای سکوت سازمانی‌اند. کاهش اشتیاق شغلی کارکنان، کاهش شادی کارکنان و استرس به‌منزلۀ پیامدهای فردی و بی‌تفاوتی سازمانی و کاهش کیفیت تصمیم‌های سازمانی به‌منزلۀ پیامدهای سازمانی، از پیامدهای سکوت سازمانی‌اند.