مطالعۀ گمنامی در روابط اینترنتی و عوامل جامعه‌شناختی موثر بر آن

یکی از امکاناتی که اینترنت در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد، امکان پنهان‌کردن هویت در این فضا و ایفای نقش‌های متعدد است. هدف پژوهش حاضر ارائۀ توصیف و تبیینی از رابطۀ گمنامی در صحنۀ مجازی با ویژگی‌های فردی و محیطی در آن صحنه با استفاده از نظریۀ نمایشی گافمن و ترکل است. روش پژوهش، پیمایش و جامعۀ آماری، همۀ دانشجویان دانشگاه گیلان است که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و تصادفی ساده، 372 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براساس یافته ها، پسران بیش از دختران و دانشجویان با پایگاه تحصیلی پایین‌تر بیش از دانشجویان با پایگاه تحصیلی بالاتر به گمنامی در روابط اینترنتی تمایل دارند و این رابطه ازنظر آماری نیز معنا‌دار است؛ همچنین افزایش متوسط ساعات کاربرد اینترنت در هفته، استفاده از سایت های همسریابی، وبلاگ، چت روم و محدودیت های سنتیِ مرتبط با برقراری دوستی با جنس مخالف، رابطۀ معنا داری با گمنامی در روابط اینترنتی داشته‌اند. در مجموع، متغیرهای پایگاه تحصیلی و محدودیت های سنتی 41/5 درصد از تغییرات متغیر گمنامی در روابط اینترنتی را تبیین می کنند. متغیر پایگاه تحصیلی رابطۀ منفی و متغیر محدودیت های سنتی رابطۀ مثبتی با میزان گمنامی در روابط اینترنتی داشته اند. این نتایج نشان می‌دهند کاربران اینترنت برای کاستن از بار محدودیت‌های سنتیِ مرتبط با ایجاد روابط در صحنۀ واقعی، ازطریق گمنامی در صحنۀ مجازی، به عنوان کنشگری فعال ایفای نقش می‌کنند.