بررسی رابطۀ میان استیفای حقوق شهروندی با نوع مشارکت سیاسی در شهر اصفهان

به‌دنبال رشد شهرنشینی، مفاهیم جدیدی مانند شهروندی و حقوق شهروندی وارد گفتمان سیاسی کشورها شده و حقوق و تکالیفی را متوجه جامعه و دولت کرده است. وجه تمایز انسان پیشامدرن به‌عنوان یک فرد «مکلف» از انسان پسامدرن به عنوان یک فرد «محق» است. در این میان، میزان استیفای حقوق شهروندی،  مشارکت سیاسی را به‌لحاظ کمّی و کیفی می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. بر اساس این، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطۀ میان استیفای حقوق شهروندی با نوع مشارکت سیاسی است. پژوهش حاضر، توصیفی پیمایشی و مبتنی بر تکمیل پرسشنامه است. داده‌های پژوهش از مناطق مختلف شهر اصفهان به دست آمده و سپس با تکمیل 385 پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار spss تجزیه و تحلیل شده است. بر اساس یافته‌های مطالعۀ حاضر، بین حقوق شهروندی (0/012=r) با مشارکت سیاسی محدود، ارتباط معناداری وجود نداشت. این مقدار برای ابعاد حقوق شهروندی یعنی حقوق مدنی برابر (0/11=r)، حقوق اجتماعی، (0/16=r) و حقوق سیاسی برابر (0/10=r) است. همچنین بین حقوق شهروندی (0/135=r) با مشارکت سیاسی تبعی، رابطه‌ای معنادار وجود داشت. این مقدار برای ابعاد حقوق شهروندی یعنی حقوق مدنی برابر با (0/38=r)، حقوق اجتماعی (0/35=r) و حقوق سیاسی برابر با (0/38=r) است. درنهایت بین حقوق شهروندی (0/81=r) با مشارکت سیاسی فعال، رابطه‌ای معنادار وجود داشت و این مقدار برای ابعاد حقوق شهروندی یعنی حقوق مدنی برابر با (0/11=r)، حقوق اجتماعی (0/13=r) و حقوق سیاسی برابر با (0/33=r) است. به‌طور کلی می‌توان گفت با توجه به رویّۀ مذهبی و ارزشی نظام سیاسی جامعۀ ایران و نقش نهاد مذهبی در آن به‌خصوص بعد از انقلاب اسلامی، از یکسو بخش‌هایی از افراد جامعه به مشارکت سیاسی تبعی روی آوردندو از سوی دیگر با توجه به رشد آگاهی سیاسی، گروه‌هایی از افراد جامعه، مشارکت سیاسی فعال داشته‌اند.