کاربست تجربی نظریۀ فعالیت‌های روزمره در بررسی رفتارهای انحرافی دانشجویان

پژوهش حاضر می‌کوشد با تکیه بر نظریۀ فعالیت های روزمره، چرایی وقوع رفتارهای انحرافی را در میان دانشجویان دانشگاه مازندران بررسی و این‌گونه، این نظریه را آزمون تجربی کند. برخلاف بیشتر پژوهش هایی که نظریۀ فعالیت های روزمره را دربارۀ قربانیان جرائم و چگونگی قربانی‌شدن به کار می برده اند، در پژوهش حاضر، این نظریه برای تبیین رفتارهای انحرافی دانشجویان به کار گرفته شده است. روش تحقیق، پیمایشی و ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه بوده است. درمجموع، 393 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران که در سال تحصیلی 94-1393 مشغول به تحصیل بوده اند، به شیوۀ نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده و به پرسشنامه پاسخ داده اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهند بین پسران و دختران از لحاظ میزان وقوع رفتارهای انحرافی، تفاوت معناداری وجود دارد، به‌گونه‌ای که وقوع رفتارهای انحرافی در بین دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر است. یافته ها همچنین نشان می دهند متغیرهای نظریۀ فعالیت‌های روزمره به‌خوبی رفتارهای انحرافی را در میان دانشجویان تبیین می کنند. نتایج حاصل از تحلیل های رگرسیونی نشان دادند متغیرهای این پژوهش، 44 درصد از تغییرات رفتارهای انحرافی را در میان دانشجویان تبیین می‌کنند. از تمامی متغیرهای واردشده در مدل رگرسیونی، سه متغیر شدت پیوستگی به دوستان بزهکار، فعالیت های ساخت نیافته و حضور چهرۀ مقتدر، تاثیر معناداری در وقوع رفتارهای انحرافی دانشجویان داشتند. در حالت کلی، نتایج به‌دست‌آمده، گزاره‌های نظریۀ فعالیت های روزمره را تایید می‌کنند و نشان می‌دهند موقعیت ها، نقش بسزایی در وقوع رفتارهای انحرافی دارند و همان‌گونه که نظریۀ فعالیت های روزمره مطرح می کند، فعالیت های ساخت نیافته با همالان در غیاب چهره های مقتدر به وقوع رفتارهای انحرافی منجر می‌شوند.