نقش اهمال‌کاری شغلی در عدالت سازمانی ادراک‌شده مطالعه موردی کارکنان دانشگاه پیام‌نور همدان

پژوهش حاضر به منظور توصیف، پیش‌بینی و تبیین اهمال‌کاری شغلی ازطریق متغیرهای عدالت سازمانی انجام شده است. روش پژوهشازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده‌ها، جزء پژوهش های توصیفی(غیرآزمایشی) است. طرح پژوهش از نوع طرح‌های همبستگی چندمتغیره است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه پیام‌نور همدان در سال تحصیلی 1395-1394 به تعداد 80 نفر است. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی و مطابق با جدول کرجسی و مورگان، نمونه‌ای به حجم 66 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسش‌نامه اهمال‌کاری سازمانی (محقق‌ساخته) و پرسش‌نامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) را شامل می‌شود. برای آزمون فرضیه باتوجه‌به اینکه طرح پژوهش از طرح‌های همبستگی چندمتغیری است، از روش رگرسیون استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد عدالت سازمانی که کارکنان سازمان، آن را ادراک می‌کنند پیش‌بینی‌کننده معتبری از اهمال‌کاری شغلی است. به‌عبارت‌دیگر، بین عدالت سازمانی که کارکنان ادراک‌ کردند و میزان اهمال‌کاری شغلی، رابطه منفی وجود دارد و عدالت مراوده‌ای نسبت به دو متغیر دیگر عدالت سازمانی (توزیعی و رویه‌ای)، ارتباط قوی‌تری با اهمال‌کاری شغلی دارد. براساس نتایج پژوهش متغیرهای سن، جنسیت، سابقه شغلی، مدرک تحصیلی و رشته تحصیلی، رابطه معناداری با اهمال‌کاری شغلی نداشتند؛ اما میزان عدالت توزیعی ادراک‌شده در کارکنان زن به‌طور معناداری کمتر از کارکنان مرد است.