تاثیر موقعیت شیب و تغییر کاربری اراضی بر ویژگی‌های خاک و پذیرفتاری مغناطیسی در اراضی تپه ماهوری یاسوج

این مطالعه به منظور بررسی اثر تغییر کاربری اراضی و موقعیت زمین‌نما بر برخی از ویژگی‌های خاک در بخشی از اراضی تپه ماهوری شهرستان یاسوج انجام گرفت. در این منطقه از سه کاربری جنگل طبیعی، جنگل تخریب شده و زراعت دیم و در هر کاربری از سه کلاس شیب 100، 2010 و 3020 درصد و در هر کلاس از 5 نقطه به صورت تصادفی، جمعاً در 45 نقطه از عمق 100 سانتی متری انجام گرفت. نتایج نشان داد که میانگین ماده آلی در کاربری جنگل طبیعی (8/5 درصد) به طور معنی‌داری (p<0/01) بیشتر از کاربری‌های جنگل تخریب شده (12/2) و زراعت دیم (7/1) بود. ماده آلی و درصد رس با تغییر کاربری جنگل طبیعی به کشاورزی کاهش معنی‌دار نشان دادند. درصد کربنات کلسیم معادل، چگالی ظاهری، درصد سیلت و شن با تغییر کاربری از جنگل طبیعی به کشاورزی افزایش یافته‌اند. تغییر کاربری باعث کاهش معنی‌دار پذیرفتاری مغناطیسی در کاربری‌های تحت کشت و جنگل تخریب ‌شده نسبت به جنگل طبیعی شده است. کاهش پذیرفتاری مغناطیسی در این دو کاربری احتمالاً به دلیل هدر رفت بیشتر رس و در نتیجه ذرات ریز مغناطیسی همراه آن می باشد. تغییرات اکثر ویژگی‌های اندازه‌گیری شده خاک با تغییر موقعیت اشکال اراضی نیز اغلب معنی‌دار شده است که می‌تواند به دلیل وجود فرسایش آبی شدید حاکم بر منطقه، وجود سازندهای حساس به فرسایش و مدیریت نامناسب باشد که باعث فرسایش خاک سطحی غنی از ماده آلی، رس و کانی‌های مغناطیسی از موقعیت‌های بالای شیب و رسوب آنها در موقعیت‌های پایین شیب باشد.