اثرات کم آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی سویا در منطقه کرمانشاه

به منظور ارزیابی عملکرد کمی و کیفی سویا تحت شرایط کم آبیاری، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و چهار تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1391 اجرا گردید. تیمارهای آبیاری شامل چهار سطح 20 درصد پرآبیاری (t4)، آبیاری کامل (t3)، 20 درصد کم آبیاری (t2) و 40 درصد کم آبیاری (t1) بودند. صفت های مورد بررسی شامل عملکردهای دانه، بیولوژیک، ساقه، غلاف، پروتئین، روغن و شاخص‌های بهره وری آب بودند. بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمارهای t4 و t1به مقدار1940 و 1084کیلوگرم در هکتار اندازه‌گیری شد. با کاهش میزان آبیاری درصد پروتین دانه افزایش و درصد چربی دانه کاهش یافت. با توجه به کاهش هم زمان عملکرد دانه و درصد چربی دانه در شرایط کم آبیاری میزان کاهش روغن دانه شدیدتر از سایر شاخص های عملکردی بود. عملکرد محصول از نظر چربی در تیمارهای t2 و t1 نسبت به تیمار شاهد ((t3 به ترتیب 2/26 و 1/50 درصد کاهش داشت. بررسی شاخص های بهره وری آب نشان داد که با کاهش آب آبیاری شاخص بهره وری آب نسبت به عملکرد دانه، بیولوژیک و پروتئین افزایش و نسبت به روغن کاهش می یابد. تیمار t2 با در نظر گرفتن کلیه شاخص‌ها به عنوان بهترین تیمار پیشنهاد گردید.