توسعه یک چارچوب ریز مقیاس ‌سازی به ‌منظور برآورد تبخیر-تعرق مرجع زیرروزانه: 2- برآورد تبخیر- تعرق زیرروزانه با استفاده از داده‌های هواشناسی روزانه ‌ریزمقیاس شده

در کاربردهای مختلفی چون مدل‌سازی پویای زراعی-هیدرولوژیکی، نیاز به برآوردهای زیرروزانه تبخیر-تعرق مرجع (eto) می‌باشد. با این حال، در بسیاری از مناطق، عدم دسترسی به داده‌های هواشناسی زیرروزانه مانع از کمّی‌سازی eto زیرروزانه گردیده است. در این مقاله، et o زیرروزانه با استفاده از مدل‌های پنمن-مانتیث asce و فائو 56 (به ‌ترتیب، asce-pm و fao56-pm) و اطلاعات هواشناسی زیرروزانه حاصل از چارچوب ریزمقیاس‌سازی توسعه یافته برآورد گردید. بدین منظور، از اطلاعات هواشناسی بلندمدت روزانه ایستگاه‌های سینوپتیک آبادان (59 ساله) و اهواز (50 ساله) استفاده شد. نتایج حاکی از یک انطباق بسیار بالا بین مقادیر روزانه و برآوردهای مجموع 24 ساعته eto اشتقاق یافته از مدل‌های asce-pm (با ضریب کارآیی مدل (ef) بین 990/0 تا 994/0) و fao56-pm (با ef بین 992/0 تا 995/0) در مقیاس‌های زمانی مختلف بود. برآوردهای مجموع 24 ساعته eto زیرروزانه ‌اشتقاق یافته از هر دو مدل asce-pm و fao56-pm، مقادیر eto روزانه در مناطق آبادان و اهواز را به ‌ترتیب، کم‌برآورد (به ‌ترتیب، 08/0 و 58/0 درصد) و بیش‌برآورد (به ‌ترتیب، 63/1 و 98/0 درصد) نمودند. عملکرد هر دو مدل فوق در بازسازی مقادیر روزانه مولفه آیرودینامیک، در مقایسه با مقادیر روزانه مولفه تشعشع بهتر بود. به‌طور کلی، با افزایش مقیاس زمانی، میزان انطباق بین مقادیر مجموع 24 ساعته eto با مقادیر روزانه فاقد روندی مشخص بود. نتایج نشان داد اتخاذ گام زمانی کوچکتر، لزوما به بهبود انطباق مقادیر مجموع 24 ساعته و روزانه eto نمی‌انجامد.