تاثیر پلیمر سوپرجاذب آکوازورب بر رشد، استقرار و برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی نهال آکاسیا Acacia Victoriae)) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سوپرجاذب آکوازورب در کاهش تنش خشکی نهال آکاسیا ویکتوریا، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. در این تحقیق، تیمار تنش خشکی به عنوان کرت اصلی و مقادیر سوپرجاذب به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. تیمارهای به کار رفته شامل چهار سطح تنش خشکی (15، 30، 60 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و چهارسطح سوپرجاذب (صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد وزنی) مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زنده‌مانی نهال‌ها در پایان فصل رویش در بین تیمار های مختلف یکسان بود، اما رشد گونه آکاسیا به شرایط کمبود آب پاسخ داد، به طوری که صفات رشد کاهش نشان داد. استفاده از پلیمر سوپرجاذب بر شاخص های رشدی قطر یقه، ارتفاع نهال، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ و پرولین اثر معنی داری داشت. با توجه به مقایسه میانگین اثرات ساده، در تمام شاخص های رشدی به جز سطح برگ و وزن تر ریشه بیشترین میانگین ها مربوط به تیمار 2/0 درصد پلیمر سوپرجاذب بود. و هم چنین در مقایسه اثر فاکتورهای مختلف، در اکثر صفات بالاترین میانگین ها در مقایسه با سطح آبیاری 100 درصد بدون کاربرد سوپرجاذب مربوط به کاربرد 2/0 درصد پلیمر با سطح آبیاری 60 درصد بود، که نشان دهنده حدود 40 درصد صرفه جویی در مصرف آب است.