چگونگی پدیداری سامانه‏های بارش‏زای سنگین در جنوب غربی ایران و پیوند آن با ‏پدیدهMjo

انگیزه انجام این پژوهش بررسیبرخی از ویژگی‏های همدیدی بارش‏های سنگین در جنوب غربیایران و پیوند آن با پدیده نوسان‏های مادن-جولیان می‏باشد. چگونگی پراکنش ماهانه بارش و شناسایی سرچشمه‏های تولید بخار آب برای این بارش‏ها از دیگر اهداف پژوهش است.در این راستا، بارش روزانه ایستگاه‏های آبادان، اهواز، بندرعباس، بوشهر، شهرکرد و شیراز برای دوره 36 ساله 2011-1975و ایستگاه یاسوج برای دوره 21 ساله 2011-1990، در بازه ماه‏های نوامبر هر سال تا آپریل سال پس از آن گردآوری شد. داده‏های بارش از بزرگ به کوچک آراسته گردیدند و دو آستانه5 و10درصد بالایی به عنوان بارش‏های سنگین برگزیده شدند. بیشترین فراوانی بارش‏های سنگین در ماه‏های ژانویه، فوریه و دسامبردیده شد. در ایستگاه‏های اهواز، بندرعباس، بوشهر، شهرکرد و شیراز بیشترین بارش‏های سنگین در فاز 8،در ایستگاه آبادان در فازهای 7 و 8 و در ایستگاه یاسوج در فاز 2 رخ داده است. نقشه‏های همدیدی نشانگر آن است که هم‏راستا با حرکت خاور سوی پدیده mjo در پهنه استوایی اقیانوس هند، سامانه بارش‏های سنگین هم از گستره باختری و جنوب باختری ایران آغاز شده و پس از گذراندن پهنه‏های جنوب مرکزی، به بخش‏های خاوری ایران و سپس به افغانستان می‏رسند. گردش تند چرخندی هوا که بر پهنه دریای مدیترانه، دریای سرخ، خلیج فارس و دریای عرب چیره می‏شود بخش بنیادین بخار آب برای این بارش‏ها را فراهم می‏سازد. نقشه‏های همدیدی نشانگر آن است که بیشترین اندازه بخار آب این بارش‏ها از دریای عرب و پهنه باختری اقیانوس هند فراهم می‏گردد.