مقایسه روش های کاپیولا و خودرگرسیون میانگین متحرک فصلی در مدل سازی جریان رودخانه هیرمند

مدل سازی جریان رودخانه در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با این وجود، ایجاد داده هایی که بتواند شباهت زیادی با داده های حقیقی داشته باشد، به دلیل اندک بودن داده های جریان رودخانه و وابستگی و همبستگی ماهانه و سالانه آنها، کاری مشکل و پیچیده است. در این مطالعه از آمار 50 ساله و دو روش خودرگرسیون میانگین متحرک فصلی و کاپیولاهای (مفصل های) فرانک و کلیتون که به ترتیب‌روش‌های پیش بینی و شبیه سازی در مدل سازی جریان رودخانه هستند، برای ایجاد داده های جریان رودخانه هیرمند استفاده شد. نتایج نشان داد، داده های بازسازی‌شده در روش خودرگرسیون میانگین متحرک مقادیر کم جریان رودخانه را به خوبی پیش بینی می کنند، ولی از همبستگی داده‌های تاریخی برخوردار نبوده و حداکثر جریان رودخانه را کمتر از حد واقعی نشان می دهند. از طرف دیگر، کاپیولا همبستگی داده های جریان رودخانه را حفظ کرده و مقادیری مشابه داده های واقعی ایجاد می کند. همچنین مقدار ریشه میانگین مربع خطا در روش کاپیولا 3/0 بوده که کمتر از روش میانگین متحرک (4/0) است. لذا می توان گفت، کاپیولا روش مناسبی برای مدل سازی جریان رودخانه هیرمند است.