تاثیر روش کاربرد زیولیت اصلاح شده بر کیفیت پساب شهری خروجی و نفوذ‌پذیری خاک

با توجه به کمبود منابع آب، امروزه از پساب ها به عنوان یکی از منابع آبیاری استفاده می‌شود. در این راستا استفاده از جاذب ها از جمله زیولیت ها برای بهبود ویژگی های پساب توصیه شده است. زیولیت طبیعی هرچند باعث کاهش غلظت آلودگی خروجی می‌گردد اما نفوذپذیری خاک را به شدت کاهش می‌دهد که می‌تواند اثرات نامطلوبی بر خاک بگذارد. این پژوهش در سال 1391 در دانشگاه شهرکرد در 21 ستون pvcبه منظور بررسی اثر ذرات میکروزیولیت اصلاح شده بر نفوذپذیری خاک و کیفیت زه‌آب خروجی انجام شد. آزمایش ها شامل دو فاکتور نوع میکروزیولیت (طبیعی و اصلاح شده) و روش کاربرد میکروزیولیت (مخلوط و لایه ای) و در مجموع 7 تیمار با سه تکرار بود. تزریق پساب به داخل خاک به طریق غرقابی و 15 مرتبه با تناوب هفتگی تکرار شد. حجم پساب به کار برده شده در هر مرتبه آبیاری برابر حجم تخلل می باشد. در تناوب های تزریق 1، 3، 5، 7، 11 و 15 نفوذ به روش بار افتان اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به ترتیب تیمارهای اصلاح شده شامل مخلوط، لایه ای در وسط و لایه-ای در سطح بیشترین سرعت نفوذ و تیمارهای همراه با زیولیت طبیعی شامل مخلوط، لایه ای در وسط و لایه ای در سطح دارای کمترین سرعت نفوذ بودند. همچنین تیمارهای اصلاح شده 111 درصد نسبت به تیمارهای طبیعی مقدار سدیم زه آب خروجی را کاهش داده و در نتیجه باعث شدند که تیمارهای اصلاح شده 45 درصد نسبت به تیمار شاهد و 132 درصد نسبت به تیمارهای طبیعی میزان sar را کاهش دهند. در نهایت اصلاح زیولیت باعث افزایش سرعت نفوذ نهایی خاک و بهبود کیفیت زه آب خروجی گردید.