تاثیر فروزین و Aqs بر کاهش زیستی هماتیت در حضور باکتری شونلا

کاهش آهن در کانی های آهن دار فرایندی مهم در رفتار آلاینده ها می باشد و درک عوامل موثر بر این فرایند در بهبود اصلاح زیستی آلاینده ها حایز اهمیت خواهد بود. یکی از عوامل موثر بر کاهش آهن مواد آلی می باشند که با سازوکارهای انتقال الکترون وکمپلکس کردن، کاهش زیستی آهن فریک را در حضور باکتریهای کاهنده آهن افزایش می دهند. از این رو به منظور بررسی این سازوکارها در فرایند کاهش زیستی هماتیت از aqs به عنوان ناقل الکترون و از فروزین به عنوان کمپلکس کننده استفاده شد. آزمایشی با 12 تیمار شامل دو شاهد (بدون باکتری و همراه با باکتری) و پنج سطح فروزین (5/0، 1، 5/1، 2و5/2 میلی مولار) و پنج سطح aqs (10،20،30،40و50 میکرومولار) درحضور باکتری shewanella sp و سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در محیط کاملاً بی هوازی انجام شد. نتایج حاصل از انجام آزمایش نشان داد که بیشترین کاهش زیستی آهن فریک در تیمارهای حاوی فروزین در سطح 2 میلی مولار و در تیمارهای دارای aqsدر سطح 50 میکرومولار مشاهده شد. فروزین پس از 5 روز و aqs پس از یک روز بیشترین تاثیرگذاری را بر کاهش زیستی آهن فریک در کانی هماتیت نشان دادند. لذا کمپلکس کردن و انتقال الکترون بر کاهش زیستی آهن فریک در هماتیت اثر افزایشی داشتند.