اثر اسید هیومیک بر شاخص های فیزیولوژیکی کمبود آهن در گیاه کلزا (رقم هایولا 308)

در این پژوهش، تاثیر کاربرد خاکی، محلول پاشی و مصرف همراه با آب آبیاری اسیدهیومیک بر فرآهمی آهن، انواع کلروفیل و آنزیم های گیاهی در گیاه کلزا (رقم هایولا 308) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 4 تکرار به اجرا درآمد که تیمارها شامل مصرف خاکی اسیدهیومیک در سه سطح (1، 2 و 4 گرم بر کیلوگرم خاک)، محلول پاشی اسیدهیومیک در سه سطح (0.1، 0.2 و 0.4 درصد)، همراه با آب آبیاری در سه سطح (1000، 2000 و 4000 میلی‌گرم در لیتر) و تیمار شاهد بود. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین مقدار آهن کل برگ مربوط به تیمار 0.4 درصد محلول پاشی و کمترین مقدار مربوط به تیمار شاهد بود. همچنین بیشترین مقدار آهن کل ساقه و آهن فعال به ترتیب با میانگین 85 و 44.86 میلی گرم بر کیلوگرم مربوط به تیمار 2000 میلی گرم بر لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسیدهیومیک بود. بیشترین مقادیر کلروفیل a، b و کلروفیل کل به ترتیب با میانگین 3.58، 1.79 و 5.37 در تیمار محلول‌پاشی اسیدهیومیک باسطح 0.4 درصد دیده شد. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم های گیاهی سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون ‌پراکسیداز به ترتیب با میانگین 4.20 و 1.95 (iu /gr.fw) مربوط تیمار 0.1 درصد محلول پاشی اسیدهیومیک و بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز با میانگین 4.46 (iu /gr.fw) مربوط به تیمار 1000 میلی گرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری بود. همچنین همبستگی منفی بین آنزیم های گیاهی با انواع کلروفیل و آهن فعال وجود داشت. آهن فعال و آنزیم های آنتی اکسیدان که نشان دهنده آهن درون سیتوپلاسم سلول اند، شاخص های مناسبی برای ارزیابی تحمل به کمبود آهن در مقایسه با سنجش آهن کل برگ می باشند.