بررسی مقایسه ای اثر افزودن نانو ذرات اکسید آهن و زیرکونیم بر ریزساختار و خواص دیرگدازهای Mgo-Cao

استفاده از دیرگدازهای منیزیا دولومایی به دلیل مقاومت به هیدراته شدن ضعیف در صنایع مختلف با محدودیت روبه رو شده است. در فعالیت حاضر اثر افزودن نانو ذرات اکسید آهن و زیرکونیم بر ریزساختار و مقاومت، به هیدراته شدن دیرگدازهای منیزیا دولومایی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی های ریزساختاری از میکروسکوپ الکترونی روبشی و به منظور بررسی های فاز ازآنالیز پراش اشعه ایکس استفاده شده است. نتایج نشان داد که استفاده از نانو ذرات اکسید آهن منجر به تشکیل فازهای با نقطه ذوب پایین از قبیل c2f ، c3a و caf می شود. این فازها در دمای پخت نمونه ها به صورت فازمایع درآمده و دانه های منیزیا، کلسیا و مرزدانه ها را احاطه کرده و منجر به افزایش دانسیته، کاهش تخلخل ها و در نتیجه بهبود مقاومت به هیدراته شدن نمونه ها شده است. استفاده از نانوذرات اکسید زیرکونیم به واسطه تشکیل فاز زیرکونات کلسیم که در دمای زینتر نمونه ها به صورت جامد حضور داشته، منجر به افزایش مقاومت به هیدراته شدن نمونه ها شده است. نتایج نشان داد که نمونه های شامل نانو ذرات اکسید زیرکونیم در مقایسه با نمونه های شامل نانو ذرات اکسید آهن از مقاومت به هیدراته شدن بالاتری برخوردار میباشند. نمونه (mc35f4z2) دارای مقاومت به هیدراته شدن بالاتری نسبت به تمام نمونه های شامل نانو ذرات اکسید آهن و نمونه های شامل 2، 6،4% همچنین وزنی نانو ذرات زیرکونیا می باشد و به عنوان ترکیب بهینه انتخاب شده است.