ارزیابی رفتار زیست تخریب پذیری و الکتروشیمیایی آلیاژ منیزیم - آلومینیوم az91 با غشاء بایو نانوکامپوزیتی

ﻣﻨﯿﺰﯾﻢ و آﻟﯿﺎژﻫﺎی آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاص ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖ ا ﺳﺘﺨﻮان ﮔﺰﯾﻨﻪ ای ﻣﻨﺎ ﺳﺐ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﻤﭙﻠﻨﺖ ﻫﺎی ارﺗﻮﭘﺪی ﻣﯽ ﺑﺎ ﺷﺪ اﻣﺎ ﻧﺮخ ﺑﺎﻻی ﺧﻮردﮔﯽ اﯾﻦ ﻣﻮاد ﻣﺎﻧﻊ ا ﺻﻠﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﮐﺎرﺑﺮد آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﯾﻤﭙﻠﻨﺖ ﻫﺎی ارﺗﻮﭘﺪی ا ﺳﺖ . ﯾﮑﯽ از روش ﻫﺎی ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺮای ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺮخ ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﻨﯿﺰﯾﻢ و آﻟﯿﺎژ ﻫﺎی آن در ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژی اﯾﺠﺎد ﻏﺸﺎ ﻫﺎی ﭘﻠﯿﻤﺮی- ﺳﺮاﻣﯿﮑﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺪف اﺻﻠﯽ از ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ اﻋﻤﺎل ﻏﺸﺎء ﭘﻠﯿﻤﺮی ﭘﻠﯽ ﮐﺎﭘﺮوﻻﮐﺘﻮن – ﮐﯿﺘﻮﺳﺎن -1 %بغدادیت به روش غوطه وری بر روی آلیاژمنیزیم - آلومینیوم az91 آندایز شده به منظور بهبود مقاومت به خوردگی، زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری این آلیاژ است. نتایج حاصل از آزمون الکتروشیمیایی نشان دهنده بهبود مقاومت به الکتروشیمیایی وکاهش چگالی جریان الکتروشیمیایی آلیاژ منیزیم - آلومینیوم az31 آندایز شده در اثر اعمال غشاء پلیمری-سرامیکی است. همچنین اعمال غشاء پلیمری-سرامیکی منجر به افزایش زبری سطح از0/34± 564 ، 3 نمونه منیزیم az31 به 0/34 ± 652 ، 6 میکرومتر برای نمونه با غشا پلیمری - سرامیکی شده است . به منظور ارزیابی توانایی تشکیل آپاتیت روی نمونه ها، از آزمون مایع شبیه ساز بدن (بافر فسفات) استفاده شد. نتایج نشان میدهد که تشکیل لایه آپاتیت روی سطح نمونه میتواند به عنوان معیاری از زیست تخریب پذیریدر نظر گرفته شود

evaluation of biodegradability and electrochemical behavior of magnesium alloy - az31 company with bio-nano composite membrane

one of the most important problems of using magnesium alloys is their high corrosion rate. in order to solve this problem, the method of surface modification and coating has been considered. the main purpose of this research is to apply polycaprolactone/chitosan-1% baghdadite polymer membrane by immersion method on anodized magnesium-aluminum az91 alloy in order to improve the corrosion resistance, biodegradability and biocompatibility of this alloy. the results of the electrochemical test show the improvement of the electrochemical resistance and the reduction of the electrochemical current density (10^3 times reduction) of the anodized magnesium-aluminum alloy az91 due to the application of the polymer-ceramic membrane. also, the application of polymer-ceramic membrane has led to an increase in the surface roughness from 0.329 ± 0.02 (magnesium-aluminum az91) to 7.792 ± 0.34 micrometers. in order to evaluate the ability of apatite formation on the samples, the body simulating liquid test (phosphate buffer) was used. the results show that the formation of apatite layer on the surface of the sample can be considered as a measure of biodegradability