کنترل خسارت سازه ‌ها به‌کمک الگوریتم ژنتیک عصبی

در این مقاله، کنترل خسارت سازه ها در برابر زلزله به‌صورت نیمه فعال با‌استفاده از میراگر مایع قابل کنترل مغناظیسی (mr) و شبکه های عصبی مصنوعی مطالعه شده است. هدف از طراحی این سیستم کنترل، کاهش خسارت سازه می باشد. در این سیستم کنترل، از یک شبکۀ عصبی پیش خور چندلایه استفاده شده است. ورودی شبکۀ عصبی جابه‌جایی نسبی طبقات و خروجی آن ولتاژ میراگر mr است. آموزش شبکۀ عصبی برای تعیین ولتاژ میراگر mr برای کمینه کردن خسارت سازه انجام شده است. برای آموزش شبکۀ عصبی از الگوریتم ژنتیک استفاده گردیده است. معیار شایستگی این الگوریتم کمینه نمودن شاخص خسارت پارک و انگ سازه انتخاب شده است. پس از آموزش شبکۀ عصبی، سیستم کنترل در سازۀ سه‌طبقه محک غیرخطی قرار داده شده و عملکرد آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهند این کنترولر توانسته است شاخص خسارت پارک و انگ را به‌طور چشم‌گیری کاهش دهد.