بررسی آزمایشگاهی تاثیر طوق در کاهش عمق آب‌شستگی اطراف تکیه‌گاه‌های مستطیلی و دیوارباله‌ای

آب‌شستگی اطراف تکیه‌گاههای کناری پل، از عوامل مهم در واژگونی و تخریب پل‌ها به شمار می‌آید. روش‌های متعددی مانند سنگ چین جهت مهار و مقابله با آب‌شستگی اطراف تکیه‌گاه‌ها وجود دارد؛ یکی از روش‌های کاهش آب‌شستگی اطراف تکیه‌گاه، استفاده از طوق‌ محافظ در اطراف آن می‌باشد. در این مطالعه، تراز قرارگیری طوق نسبت به بستر( تراز بالاتر، روی بستر و تراز پایین‌تر از بستر)، شکل و اندازه طوق‌ به صورت ضریبی از طول تکیه‌گاه ( ) در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته ‌است. آزمایش‌ها در حالت آستانه حرکت ذرات بستر و در حالت آب‌شستگی آب زلال، با مصالح بستر یکنواخت و تا زمان رسیدن به زمان تعادل نسبی انجام شده‌است. در این تحقیق عملکرد طوق کامل و تکه‌ای به عنوان محافظ بستر بر روی دو نوع تکیه‌گاه مستطیلی و دیوار باله‌ای 45 درجه بررسی شده است و در تمامی آزمایش‌ها از تکیه‌گاه‌ کوتاه (نسبت طول تکیه‌گاه به عمق جریان کوچکتر مساوی یک) استفاده شده‌است. نتایج نشان می‌دهد با افزایش طول طوق میزان آب‌شستگی کاهش می‌یابد و مهم‌ترین پارامتر موثر در کاهش آب‌شستگی، طول طوق می‌باشد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی در بهترین حالت، کاهش عمق آب‌شستگی کناره تکیه‌گاه مستطیلی (طوق در تراز پایین‌تر از بستر) و دیوار باله‌ای (طوق در تراز بستر) برای طوق به طول 25/2 به ترتیب برابر است با 8/87 و 8/67 درصد می‌باشد.