بررسی آزمایشگاهی کارکرد با هم طوق و شکاف بر میزان آبشستگی موضعی در پایه پل

جابه جایی ذره‌های رسوب ناشی از تغییر الگوی جریان، آبشستگی نامیده می شود. این پدیده یکی از دلیل‌های پایدار نبودن پل ها و در نهایت خراب شدن آن‌ها به شمار می‌رود. از این‌رو ارایه روش‌هایی برای مهار و کاهش آبشستگی اهمیت دارد. به کارگیری تجهیزاتی مانند طوق و شکاف بر روی پایه برای فراهم ساختن پایداری پل ها می تواند از راهکارهای مناسب برای رسیدن به این هدف باشد. در این پژوهش، نخست کارکرد دو گونه طوق مربعی و دایره ای روی یک الگوی تک پایه استوانه ای بررسی شد. سپس با ایجاد شکاف روی پایه و ترکیب طوق و شکاف اثر با هم این دو روش در کاهش میزان آبشستگی مورد توجه قرار گرفت. نتیجه‌ها نشان داد، طوق مربعی نسبت به گونه دایره ای در کاهش عمق آبشستگی کارکرد بهتری دارد. به کارگیری ترکیبی از طوق و شکاف روی پایه سبب شد عمق آبشستگی به میزان بیشتری کاهش یابد، به گونه ای که در این حالت (ترکیب طوق مربعی با w/d=2-5 و شکاف) توانست عمق آبشستگی را تا80% کاهش دهد.