تعیین ضریب رفتار مخزن‌ها بتنی استوانه ای با استفاده از تحلیل فزاینده غیرخطی

در این پژوهش ضریب رفتار ناشی از شکل پذیری و اضافه مقاومت مخزن‌های بتنی زمینی و هوایی استوانه ای شکل با الگوسازی مخزن و سیال داخل آن به روش اجزای محدود به دست آمد. برای این هدف، از تحلیل ایستای فزاینده غیرخطی و شکل مودهای موثر در حرکت جانبی سازه استفاده شد. برای الگوسازی رفتار غیرخطی مصالح بتنی از الگوی پنج عاملی ویلیام و وارنکه و برای فولاد از الگوی کشسان- مومسان کامل بهره گرفته شد. الگوسازی رفتار آب داخل مخزن به دلیل نبود امکان روی دادن رفتار غیرخطی، به صورت خطی انجام پذیرفت. میلگردهای داخل بتن هم به صورت دقیق و هم به صورت درصد حجمی در نظر گرفته شدند. با چشم پوشی از اندرکنش خاک و سازه، در چندین حالت مختلف سطح?های عملکرد سازه با تغییر عامل?های گوناگون مانند ارتفاع، ضخامت، شعاع و درصد میلگرد پایه و پوسته، ضخامت وابعاد سخت کننده های کف و نیز ارتفاع آب داخل مخزن، بررسی و ضریب رفتار مخزن‌های بتنی استوانه ای تعیین شد. نتیجه ها بیانگر آن است که ویژگی?های پایه بیشتر روی ضریب رفتار این سازه اثر می?گذارند، به طوری?که این ضریب برای سطح های عملکرد اولین ترک در پوسته منبع گسترش ترک در آن، در مخزن های هوایی از حدود 4 و 5 و در مخزن های زمینی از حدود 1 و 2 تغییر می یابد.