مدل‌یابی معادله ساختاری رضایت شغلی آموزشگران هنرستان های کشاورزی استان مازندران

رضایت شغلی یک حالت عاطفی مثبت یا خوشایند ناشی از ادراک فرد درباره کار و یا تجربه‌اش از کار است، که تحقیق حاضر به منظور مدل‌یابی معادله ساختاری رضایت شغلی آموزشگران (تخصصی و عمومی) هنرستان‌های کشاورزی استان مازندران انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق (آموزشگران تخصصی و عمومی هنرستان‌های کشاورزی استان مازندران) شامل 127 نفر می‌باشد و تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 85 نفر برآورد شد که برای افزایش دقت مطالعه با اضافه کردن 25 به آن در مجموع به 110 رسانده شد و نیز به منظور انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده گردید که در نهایت جمعاً به 108 پرسشنامه پاسخ داده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه‌ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن براساس نظر متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر با 95/0 و تتای ترتیبی برابر 92/0 و پایایی ترکیبی برابر 87/0 محاسبه گردید. نتایج تجزیه تحلیل داده‌های تحقیق مبین آن بود که میزان رضایت شغلی (85 درصد از آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی استان مازندران) در حد متوسط و بالا است. هم‌چنین با توجه به نتایج مدل‌یابی معادله ساختاری، رضایت شغلی آموزشگران هنرستان‌های کشاورزی استان مازندران از عناصر مختلف تاثیر می‌پذیرد که مهم‌ترین عامل موثر بر رضایت شغلی، عامل محیطی است که ضریب مسیر آن 64/0 می‌باشد. عامل انگیزشی نیز به میزان 26/0 در رضایت شغلی تاثیر دارد. هم‌چنین عامل محیطی بر عامل انگیزشی، با ضریب مسیر 55/0 تاثیر دارد.