تاثیر شوکهای نقدینگی بر قیمت مواد غذایی در ایران: کاربرد رهیافت مدل خودرگرسیون برداری عامل افزوده (Favar)

دستیابی به سطح قابل قبولی از رشد قیمت‌ها از اهداف اصلی سیاست‌گذاران اقتصادی می‌باشد. با توجه به اهمیت مواد غذایی، اطلاعات مربوط به نحوه واکنش قیمت مواد غذایی به سیاست‌های پولی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا اخیراً تاکید بر استفاده از مدل‌هایی است که در آن‌ها طیف گسترده ای از اطلاعات اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این امر با تکمیل کردن مدل‌های سنتی var با استفاده از یک یا چند عامل امکان پذیر شده است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا از یک مدل خود رگرسیونی برداری عامل افزوده (favar4) با مقیاس نسبتاً کوچک برای ارزیابی تاثیر سیاست‌های پولی بر قیمت مواد غذایی استفاده شود. برای این منظور با توجه به دسترس بودن متغیرها، 31 متغیر اقتصاد کلان در دوره های زمانی 1: 1367 تا 4: 1387 مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان داد که شوک نقدینگی بر شاخص مواد غذایی حدوداً تا ده فصل بعد واکنش خاصی نشان نداده امّا پس آن باعث نوسان فزاینده ای بر قیمت مواد غذایی خواهد داشت به طوری که در بلندمدت به تعادل نمی‌رسد. بنابراین واردکردن شوک پولی به این سیستم در درازمدت منجر به ایجاد نوسانات ناپایداری خواهد شد و بطور سیکلی نوسان می‌یابد که این نوسانات در طول زمان افزایش می‌یابد. بطوریکه حول مقدار تعادل مرتبا افزایش و کاهش نشان می‌دهد.