تعیین الگوی بهینه کشت با توجه به محدودیت منابع آب زیرزمینی در دشت کوار

محدودیت منابع آب و خاک بخاطر موقعیت جغرافیایی و اقلیمی کشور از یک طرف و اهمیت تحقق‌پذیری آرمان خودکفایی از سوی دیگر، بهره‌برداری بهینه از منابع آب و خاک را امری اجتناب ناپذیر می‌سازد. یکی از راه‌حل‌های اقتصادی در این زمینه، برنامه‌ریزی جهت دستیابی به سطح بهینه مصرفِ منابع آبی همراه با بهینه‌سازی فعالیت‌های زراعی می باشد. مطالعه‌ی حاضر در راستای این هدف با استفاده از داده‌های سری زمانیِ قیمت و عملکرد طی سال‌های 1388-1378 و اطلاعات پرسشنامه‌ای (1390-1389) در دشت کوار واقع در استان فارس، تعیین الگوی بهینه‌ی کشت و میزان بهینه آبِ کشاورزی مورد نیاز را با استفاده از مدل برنامه‌ریزی ریاضی مورد توجه قرار داد. نتایج حاکی از آن است که هدف حداکثر سود در مقایسه با هدف حداکثرسازی مطلوبیت، سود بیشتری ایجاد می‌کند اما میزان مصرف آب آن نیز بیشتر است. همچنین میزان مصرف آب با ریسک‌گریزی زارع رابطه عکس دارد و بهره‌بردار ریسک‌گریز از تمامی امکانات آبی خود استفاده نمی‌کند.