ارزشیابی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی در زندان‌ها

زمینه و هدف: یکی از راه‎های افزایش کیفیت سلامت روانی اجتماعی و کاهش تنش‎های زندگی اجتماعی و شغلی، کمک به افراد برای رشد و گسترش مهارت‎های مورد نیاز برای ایجاد یک زندگی مطلوب است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی میزان اثربخشی آموزش مهارت‎های زندگی به زندانیان است. روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 60 نفر از زندانیان و 30 نفر از کارکنان(مدیران ارشد و روسای ادارات) اداره کل و زندان‎های بوشهر بودند که به پرسشنامه ارزیابی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی را که در یک بازه 2 ساله اجرا شده بود پاسخ دادند. به‎منظور تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمونt  تک نمونه ای، تحلیل واریانس و آزمون t گروه‌های مستقل استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت­های زندگی به زندانیان بر اساس مدل پاتریک در ابعاد واکنش مثبت به مهارت­های زندگی (t=39/478)، افزایش دانش مهارت­های زندگی (t=49/505)، بهبود قابلیت کاربست مهارت­های زندگی (t=36/700) و تحقق اهداف مهارت­های زندگی (t=33/694) اثربخش بوده است. همچنین بین دیدگاه کارکنان مرد و زن در خصوص اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به زندانیان (t=/130) تفاوت معنی‏ دار بود، اما به لحاظ وضعیت تاهل (t=0/933)، تفاوت معنی‎دار نبود. بر اساس نتایج تحلیل واریانس، بین دیدگاه کارکنان در خصوص اثربخشی این آموزش‏ها به لحاظ میزان تحصیلات (951/2f=)، تفاوت معنادار بود، اما به لحاظ وضعیت استخدامی (f=0/017) و سابقه کار (f=0/214)، تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: شرکت در دوره آموزش مهارت‎های زندگی به زندانیان در واکنش مثبت به مهارت های زندگی، افزایش دانش مهارت های زندگی، بهبود قابلیت کاربست مهارت های زندگی درجهت کاهش رفتارهای نابهنجار و پرخطر و تحقق اهداف مهارت های زندگی موثر بوده است.

Evaluating the Effectiveness of Life Skills Teaching in Prisons

Background and objectives: One way to increase the quality of psychosocial health and reduce the stresses of social and professional life is to help people grow and develop the skills needed to create a good life. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of life skills teaching for prisoners. Methodology: In terms of its objectives the present study is of an applied research type and in terms of data collection method it is considered as descriptivesurvey. The statistical population of the study was 60 prisoners and 30 employees (senior managers and heads of departments) of Bushehr General Administration and Prisons who answered the questionnaire of &evaluating the effectiveness of life skills teaching& that was conducted over a period of 2 years. In order to analyze the data, descriptive and inferential statistics, including onesample ttest, analysis of variance and independent group ttest were used. Findings: Findings showed that life skills teaching for prisoners based on Patrick model in the dimensions of positive reaction to life skills (t = 39.478), increasing knowledge of life skills (t = 49.505), improving the applicability of life skills (t = 36.700), and achieving life skills goals (t = 33.694) has been effective. There was also a significant difference between the views of male and female staff regarding the effectiveness of life skills teaching for prisoners (t = 2.30), but there was no significant difference in terms of marital status (t = 0.933). Based on the results of analysis of variance, there was a significant difference between employees’ views on the effectiveness of these teachings in terms of education (F = 2.951), but in terms of employment status (F = 0.017) and work experience (F = 0.214). ), no significant difference was observed. Results: Participating in life skills teaching for prisoners has been effective in responding positively to life skills, increasing knowledge of life skills, improving the applicability of life skills to reduce abnormal and highrisk behaviors, and achieving life skills goals