تحلیل جامعه‌شناختی روایت‌های باز اجتماعی شدن (مطالعه موردی‌ ‌زندانیان شاغل در واحدهای حرفه‌آموزی و اشتغال زندان‌های تهران‌)

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور ارائه نتایج یک تحقیق عمیق در خصوص بازاجتماعی شدن مجرمان تدوین گشته است­. از آنجا که در اهداف مجازات علاوه برواکنش جامعه در قبال اعمال جریحه‌دارکننده، جامعه ­پذیری مجدد مجرمان نیز مدنظر است لذا هدف از این پژوهش­، تحلیل جامعه ­شناختی روایت های باز اجتماعی شدن ­زندانیان شاغل در واحدهای حرفه ­آموزی و اشتغال زندان های تهران است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه اجرا بصورت رهیافت فرود به زمین و طبیعت گرایانه است. جامعه پژوهش را زندانیان شاغل در واحدهای اشتغال و حرفه­آموزی زندان­های تهران تشکیل داده­اند. شیوه نمونه­گیری پژوهش هدفمند بود و معیار اشباع نظری به عنوان معیار اساسی انتخاب نمونه بود. داده­ها با استفاده از مصاحبه، جمع­آوری گردید و برای تحلیل داده­های حاصل از مصاحبه­های عمیق، از تحلیل روایت بهره جسته شد. یافته ها: یافته های حاصل از جمع بندی مصاحبه ­ها نشان می ­دهد که زندانیان مهمترین انگیزه حضور در واحدهای اشتغال را دوری از انضباط روزانه بندهای بسته دانسته تا با استفاده از برخی امتیازات از جمله ملاقات و تلفن راحت و در دسترس و نیز مرخصی های ماهیانه، دغدغه های مربوط به معیشت خانواده را رفع نمایند. نتیجه گیری: برنامه‌های حرفه‌آموزی و اشتغال برای زندانیان همواره از بالا به پایین طراحی و اجرا می‌گردند این در حالی است که به‌منظور بازاجتماعی کردن مجرمان، انعکاس علایق و استعدادهای شغلی زندانیان نادیده گرفته می‌شود و معنای این مضمون این است که برنامه‌ریزی از پایین به بالا اثرگذارتر خواهد بود. همچنین پرداخت دستمزد و بیمه برابر قانون کار و اطمینان از پشتیبانی دولت و مراکز حمایتی، در ایجاد اشتغال پس از آزادی، در کیفیت بازپذیری مجرمان حاضر در برنامه‌های آموزش و حرفه‌آموزی زندان‌ها، بسیار حائز اهمیت می‌باشد.

Sociological Analysis of Re-socialization Narratives (Case Study: Prisoners Working in Vocational Training and Employment Centers in Tehran Prisons)

Background and objectives: The present study was designed to provide the results of an indepth study on the resocialization of criminals. Since the purpose of this punishment, in addition to society’s reaction to acts of aggression, is the resocialization of criminals, so the purpose of this study is to analyze the sociological narratives of resocialization of prisoners working in vocational training and employment units in Tehran prisons. Methodology: In terms of its objectives the present study is of an applied research type and in terms of implementation method it is considered as a landing approach and naturalistic. The study population consisted of prisoners working in the employment and vocational training centers of Tehran prisons. The research sampling method was purposeful and the theoretical saturation criterion was the basic criterion for sample selection. The data were collected using interviews and narrative analysis was used to analyze the data obtained from indepth interviews. Findings: Findings from the summary of interviews show that prisoners consider the most important motivation for attending employment units as the avoidance of daily discipline in closed wards in order to use some privileges such as visits and convenient and accessible telephone as well as monthly leave to solve the concerns related to family livelihood. Results: Vocational training and employment programs for prisoners are always designed and implemented from the top down, while in order to resocialize criminals, the reflection of prisoners’ interests and job talents is ignored, which means that bottomup planning will be more effective. Also, payment of wages and insurance in accordance with the labor law and ensuring the support of the government and support centers are very important in creating employment after release, in the quality of readmission of criminals present in prison education and vocational training programs.