شناسایی و اولویت‌بندی راهکارهای پیشگیری از جرم در حوزه جرائم ناشی از خشونت تماشاگران فوتبال

زمینه و هدف: رفتارهای خشونت آمیز بین طرفداران تیم های فوتبال از مهم ترین کج روی ها و نابهنجاری هایی بوده است که در طی سالیان گذشته تا به امروز در میادین ورزشی رخ داده است. هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی راهکارهای پیشگیری از جرائم ناشی از خشونت تماشاگران فوتبال بود. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ نوع، توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی است. راهکارها به دو دسته کلی وضعی و اجتماعی تقسیم بندی شد. مولفه های وضعی بر اساس مدل کلارک (2005) و مولفه های اجتماعی بر اساس مدل شاو و مکی (1992) طبقه‌بندی و پرسشنامه پژوهش بر این اساس طراحی گردید. آلفای کرونباخ کلی پرسشنامه 0.90 بود که نشان‌دهنده انسجام درونی مناسب پرسشنامه است و همچنین بر اساس تحلیل عاملی تاییدی، روایی پرسشنامه نیز تعیین گردید. جامعه آماری شامل مدیران ورزشی و اساتید هیئت علمی آگاه به حیطه پژوهش بود که از تمام جامعه آماری به صورت هدفمند و موارد در دسترس برابر با 117 نفر شامل 82 مدیر ورزشی و 35 عضو هیئت علمی، استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تی تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن استفاده گردید. یافته‌ها: در اولویت بندی کلی، مولفه وضعی افزایش دشواری ارتکاب جرم با میانگین رتبه 4.71 در رتبه اول، مولفه اجتماعی بهبود امکانات رفاهی با میانگین رتبه 4.67 در رتبه دوم قرار گرفت و دو مولفه وضعی افزایش خطر و عدم تحریک ارتکاب جرم به ترتیب با میانگین رتبه 4.26 و 4.07 در رتبه‌های سوم و چهارم قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: در جهت اجرای راهکارهای پیشگیرانه باید ترکیبی از راهکارهای وضعی و اجتماعی، با تاکید بر راهکارهای وضعی بکار گرفته شود. برای دستیابی به نتایج مطلوب در مورد راهکارهای وضعی، افزایش دشواری ارتکاب جرم و در مورد راهکارهای اجتماعی، بهبود امکانات رفاهی باید در اولویت اقدامات قرار گیرد.