تبیین خوشه‌ای شدن جرم‌ در منطقه 12 شهر تهران براساس نظریه نابسامانی اجتماعی

زمینه و هدف: عوامل اقتصادی، اجتماعی و مکانی بر شکل گیری کانون های جرم خیز تاثیر می گذارند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر تبیین شکل گیری کانون های جرم خیز در منطقه 12 شهر تهران بر اساس مولفه های نظریه نابسامانی اجتماعی است. روش شناسی: روش پژوهش حاضر توصیفیتحلیلی و بهره گیری از روش های کاربردی نظیر بیضی انحراف معیار و تحلیل عاملی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی(gis) می باشد. یافته ها: مقدار آماره موران برای مجموع جرایم شهری در منطقه 12، 0/34 و نمره z، 15/86 است که نشان دهنده خوشه ای بودن آنها است. کانون های جرم خیز بر کانون‌های فقر نظیر ارگ پامنار، فردوسیلاله زار، بهارستان سعدی، مختاری تختی، قیام، کوثر، شوش و سیروس تمرکز دارند. منطقه 12 با 3/17% کل جمعیت و 2/7 درصدکل مساحت شهر تهران، 32/9 درصد جرایم شهر تهران در آن رخ داده است. همین‌طور تحرک مسکونی بالا و تنوع قومی، خودکنترلی منطقه را کاهش داده است. نتیجه گیری: مولفه های فقر، تراکم جمعیت و تنوع قومی زمینه های تسهیل وقوع جرایم در منطقه 12 را فراهم نموده اند. در واقع، نوعی همبستگی مثبت بین این مولفه ها و وقوع جرم در منطقه 12 وجود دارد.