مکانیابی بهینه شمارشگرهای ترافیکی در شبکه برای به روز رسانی ماتریس تقاضای سفر با استفاده از استنباط بیزین (مطالعه موردی:شهر اصفهان)

تحلیل جریانهای ترافیکی در شبکه های حمل و نقل شهری نیازمند اطلاعات ماتریس تقاضای سفر است. اطلاعات ماتریس تقاضای سفر معمولا از دو دسته روش های مستقیم و غیرمستقیم به دست می آید. از آنجایی که جمع آوری اطلاعات مربوط به  این ماتریس از طریق روش های مستقیم، هزینه بر بوده، بنابراین در سال های اخیر روش های غیر مستقیم برای اصلاح و به روز رسانی ماتریس یاد شده مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از مهمترین روشهای غیر مستقیم اصلاح ماتریس تقاضای سفر، استفاده از مدلهای برنامه ریزی ریاضیبا استفاده از اطلاعات حجم جریان ترافیک مشاهده شده بر روی خیابانهاست. با توجه به اینکه کیفیت ماتریس تقاضای سفراصلاح شده به دقت داده های ورودی مانند ماتریس تقاضای سفر اولیه و محل استقرار نقاط شمارش حجم جریان ترافیک وابسته بوده، و از طرف دیگر منابع تخصیص داده شده برای شمارش حجم خیابانها محدود است، بنابراین انتخاب مجموعه ای از کمان های مناسب که شمارش حجم آنها بیشترین اطلاعات را برای تصحیح ماتریس تقاضای سفر به دست دهد، از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله رویکردهایی که سال های اخیر در تعیین محل بهینه کمان های شبکه جهت شمارش مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است،رویکرد استنباط بیزی و استفاده از شبکه های بیزین است. مشکل اصلی این روشها، زمان اجرای بالای آنها برای شبکه های متوسط و بزرگ است. در این تحقیق با استفاده از دو راهکار شناسایی کمان های غیر مهم و حذف آنها و نیز کاهش تعداد زوج مبدا مقصدهای غیر موثر، روشی کارآ برای شناسایی کمان های مهم جهت شمارش در شبکه های حمل و نقلی بزرگ ارائه شده است. در نهایت روش پیشنهادی بر روی شبکه متوسط سایوکس فالز و سپس بر روی شبکه بزرگ شهر اصفهان اجرا شد و کمان های بهینه برای شمارش حجم ترافیک در راستای تخمین ماتریس تقاضای سفر تعیین گردید.