ارزیابی نتایج آزمایشگاهی عمق شیارشدگی در مخلوط آسفالت لاستیکی با نتایج مدل سازی المان محدود

تحقیقات اخیر نشان می دهند که خرده لاستیک قادر است خصوصیات دینامیکی و عملکردی مخلوط های آسفالتی گرم را  بهبود بخشد. در سال های اخیر مهندسان و محققان در تلاش هستند تا روش هایی را برای ارزیابی و بررسی  رفتار روسازی تحت تاثیر عوامل متعدد بدست آورند. با افزایش سرعت و میزان بار ترافیکی و بالا رفتن اثرات منفی خرابی روسازی روی نظام اقتصادی و اجتماعی، مهندسین روش های تحلیلی و عددی را بدست آوردند. یکی از مودهای شایع خرابی روسازی، شیارشدگی است که خرده لاستیک قادر است میزان آن را کاهش دهد. از طرف دیگر، روش های عددی توانایی های خود را درزمینهارزیابی دقیق سیستم روسازی به اثبات رسانیده است. هدف از این تحقیق استفاده ی همزمان از روش المان محدود دوبعدی و سه بعدی بر مبنای نتایج آزمایشگاهی در شبیه سازی آزمایش ویل تراک به‌منظور ارزیابی پدیده شیارشدگی در مخلوط های آسفالت لاستیکی است. به‌منظور دست یابی به این هدف، نرم‌افزار آباکوس مورد استفاده قرار گرفته و مدل های دوبعدی و سه بعدی به‌دست‌آمده با یکدیگر و نیز با نتایج آزمایشگاهی مقایسه گردیدند.مقایسه نتایج شیارشدگی پیش بینی شده در نرم افزار با نتایج اندازه گیری شده در آزمایش ویل تراک نشان می دهد که اختلاف این دو مقدار برای حالت مدلسازی سه بعدی و دوبعدی به ترتیب 5/11 و 5/13 درصد است.  این مقدار اختلاف، اعتبار مناسبی را برای مدلسازی ارائه‌شده در این تحقیق براساس مطالعات قبلی به همراه دارد.