تحلیل و مدلسازی عوامل موثر بر استفاده موتورسواران از کلاه ایمنی، مطالعه موردی: شهر مشهد

استفاده از کلاه ایمنی یکی از مهم ترین راهکارهای کاهش آسیبهای احتمالی موتورسواران در تصادفات ترافیکی است. با وجود اینکه 12 سالاز تصویب قانون استفاده از کلاه ایمنی در ایران می گذرد، نرخ استفاده از آن در میان موتورسواران بسیار کم بوده و در شهر تهران حدود30 درصد گزارش شده است. این پژوهش به بررسی مولف هها و عوامل موثر در استفاده از کلاه ایمنی در میان موتورسواران شهر مشهد برمبنای داد ههای گردآوری شده از طریق مصاحبه پرداخته است. از تحلیل مولفه های اصلی برای کاهش ابعاد داده ها و پی بردن به مولف ههایرفتاری موثر در موتورسواران بر استفاده از کلاه ایمنی و از لوجیت دوگانه برای توصیف آماری استفاده از کلاه ایمنی تاکید شد. هنجارهاو باورها به استفاده از کلاه ایمنی، رفتارهای ناایمنی ترافیکی و آگاهی از قوانین راهنمایی و رانندگی به عنوان مولف ههای رفتاری موثر دراستفاده از کلاه ایمنی شناسایی شدند. سابقه موتورسواری و متوسط مدت زمان موتورسواری روزانه از ویژگ یهای موتورسواران استکه بر تمایل موتورسواران به استفاده از کلاه ایمنی تاثیرگذار هستند. نتایج مدلهای تحلیل رفتاری نشان م یدهد اعمال قانون، استفاده ازبرنام ههای فرهنگی، تاثیرگذاری بر هنجارهای اجتماعی و نگرش موتورسواران نسبت به استفاده از کلاه ایمنی و برنام ههای آموزشی ویژهبرای موتورسواران که مرتکب تخلفات خطرناک ترافیکی می شوند، به ترتیب اولویت، مهم ترین راهکارهای افزایش تمایل به استفاده از کلاهایمنی در بین موتورسواران است.