مکانیابی دوربینهای ورودی محدوده زوج و فرد با رویکرد پوشش بیشینه تخلفات

ایجاد محدودیت تردد وسای لنقلیه شخصی در مناطق پرتراکم شهری به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت تقاضای ترافیک و یکی ازروش های مرسوم کاهش آلودگی به شمار م یرود. اگرچه اجرای طرح ممنوعیت تردد براساس شماره پلاک )طرح زوج یا فرد( درشهر تهران، در راستای اعمال مدیریت تقاضای ترافیک بوده و توسط نیروهای انسانی در محل معابر ورودی محدوده صورت م یگیرد،اما مشکلاتی از قبیل انعطاف پذیری کم نیروهای انسانی و تعداد قابل توجه تخلفات به دلیل خطای انسانی، لزوم استفاده از دوربین جهتکنترل مکانیزه معابر ورودی محدوده را بیش از پیش می نماید. در این پژوهش، نویسندگان سعی کرده اند با هدف بیشینه کردن پوششتخلفات، اقدام به مکانیابی این نوع دوربین ها جهت کنترل مکانیزه محدوده نمایند. مدل ارایه شده در این پژوهش از نوع صفر و یک بودهو محدودی تهای مختلفی از جمله محدودیت بودجه، تعداد نیروی انسانی و تعداد حداقل معابر در هر رده عملکردی در نظر گرفته شدهاست. پس از حل این مدل با استفاده از الگوریتم شاخه و کران، از آنجا که تعداد معابر تحت پوشش کنترل مکانیزه متناسب با هزینه تخصیصداده شده است، تحلیل حساسیتی نیز بر روی هزینه و میزان پوشش تخلفات ارایه شده است. نتایج حاصل از تحلیل حساسیت هزین ههانشانگر افزایش چشمگیر تخلفات پوشش داده شده تا هزینه تقریبی حدود 55 / 6 هزار میلیارد ریال و کاهش روند پوشش تخلفات پس ازاین محدوده است. این تحلیل و میزان پوشش تخلفات به ازای هزین ههای مختلف تخصیص داده شده می تواند گام یموثر در جهت تسهیلتصمیم گیری مدیران به منظور تخصیص بودجه برای اجرای این طرح باشد.