ارزیابی بلندمدت اثر ترکیبی سیاست‌های مدیریت تقاضای حمل‌ونقل با استفاده از مدل پویایی سیستم (مطالعه موردی: کلان شهر مشهد)

گسترش معضلات حمل ونقلی و هزینه های هنگفت اقتصادی-اجتماعی آن، استفاده از رویکرد مدیریت تقاضای حمل‌ونقل را با هدف استفاده کارآتر از منابع حمل-ونقلی جامعه به‌دنبال داشته است. از آنجاکه به دلایلی چون فقدان فناوری و هزینه زیاد بهنگام‌سازی آن، هزینه زیاد تغییر عادات حمل‌ونقلی شهروندان و ملاحظات سیاسی، به‌طور معمول سیاست‌های مدیریتی حمل‌ونقل در بازه‌های بلندمدتی پابرجا می‌مانند، لزوم اتخاذ سیاست‌های کارآتر براساس مدل‌های دقیق به چشم می‌خورد. در این مقاله بررسی اثر بلندمدت سیاست های مدیریتی حمل و نقل بر جامعه و محیط زیست به صورت ترکیبات دوتایی سیاست ها مورد توجه قرار گرفته است. جهت بررسی اثر سیاست های ترکیبی بر وضعیت حمل ونقل و بررسی روند اثرات متقابل متغیرهای مختلف در طول زمان، از مدل پویایی سیستم حمل ونقل در کلان-شهر مشهد استفاده شده است. در این مطالعه سه سیاست افزایش بهای سوخت اتومبیل شخصی،‏‎‎ قیمت گذاری ساعتی پارکینگ و قیمت گذاری ورود ‏به محدوده طرح ترافیک، هر کدام در قالب چهار سطح مختلف مورد بررسی قرارگرفته است. جهت ارزیابی اثر سیاست‌های مورد مطالعه، شاخص هزینه‌های تحمیل شده به جامعه و محیط زیست طی دوره 20 ساله ارایه و محاسبه شده است. نتایج حاصل از ارزیابی ها نشان می دهد که ترکیب سیاست قیمت گذاری پارکینگ و دیگر سیاست-ها، اثر قابل توجهی در کاهش هزینه های تحمیل شده بر جامعه دارد.