تحلیل تاثیر سازمان فضایی شهر بر نظام حمل ونقل درون شهری )مطالعه موردی: شهر رشت(

متغیرهای موجود در سازمان فضایی شهر، بر نحوه آمدوشد شهروندان تاثیرات متقابلی دارند. نبود فرآیند برنامه ریزی برای تحلیل اینمتغیرها باعث افزایش زمان، فاصله، هزینه ها و استفاده زیاد از خودروی شخصی برای دسترسی به کارکردهای شهری گردیده است. شهررشت از جمله شهرهای گسترده کشور است که سازمان فضایی پراکنده آن باعث شده تا شهروندان برای دسترسی به کارکردهای شهری،بیش از بیش از خودروی شخصی استفاده کنند. به این ترتیب توزیع متناسب عناصر کالبدی، اجتماعی و اقتصادی در داخل محلات شهری ازاهداف و ضروریات برنامه ریزی شهری است. فرض اصلی تحقیق این است که بین پراکندگی متغیرهای شکل خوب شهری و نحوه آم دوشدشهروندان برای دسترسی به کارکردهای شهری رابطه معنی داری وجود دارد. هدف مقاله نیز تحلیل رابطه هریک از متغیرهای شکل خوبشهر و کارکردهای محله ای و تاثیر آن بر میزان استفاده از خودرو شخصی است. دراین مقاله، نوع تحقیق، کاربردی- توسعه ای و روشانجام آن پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه شهروندان شهر رشت است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 382 نفربرآوردگردیده است. شیوه نمون هگیری خوشه ای، و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، برای تعیین میزان رابطه معنی داری بین متغیرها،از آزمون آماری ناپارامتریک دو متغیره اسپیرمن درقالب جداول دو بعدی در نرم افزار spss استفاده شده است. یافتههای پژوهشنشان میدهند که بین پراکندگی و فقدان متغیرهای شکل خوب شهر و میزان زیاد استفاده از خودروی شخصی، رابطه معنیداری وجود دارد.همچنین نتایج به دست آمده بیانگر رابطه معنی دار بین توزیع نامناسب کاربر یهای تجاری، تفریحی، آموزشی و ورزشی در سطح محلاتشهر رشت است که رابطه معنی داری با فراوانی سفرهای درون شهری، برای دسترسی به کارکردهای شهری را نشان می دهد.