یک روش پیشنهادی برای انتخاب گره اتصال برای بهبود نتایج تخصیص ترافیک، مطالعه موردی: شهر مشهد

روند برنام هریزی حمل و نقل مناطق شهری بر پایه تقسی مبندی محدوده مورد مطالعه به نواحی ترافیکی استوار است.برای بارگذاری سفرهای هر ناحیه روی شبکه حمل و نقل، مرکز هر ناحیه توسط حداقل یک کمان ارتباطی مجازی بهشبکه عرضه متصل م یشود. مطالعات اندکی در رابطه با تاثیر ویژگیهای کمانهای ارتباطی بر نتایج تخصیص ترافیکانجام شده است، اما تمامی این مطالعات بر اهمیت این مسیله تا یکد دارند. در مقاله حاضر تاثیر نحوه انتخاب کمانارتباطی بر نتایج تخصیص ترافیک بررسی ویک روش جدید برای انتخاب گره اتصال پیشنهاد می شود. برای پیاده سازیمفاهیم معرفی شده و قیاس عملکرد در یک نمونه واقعی، شهر مشهد برای مطالعه موردی انتخاب شده است. روشپیشنهادی این پژوهش به معیار نزدیکی گره اتصال به مرکز ناحیه و پارامترهای دیگری از جمله نوع گره توجه میک‌ند.این روش با دو روش دیگر قیاس می شود، در روش اول تنها معیار نزدیکی گره اتصال به مرکز ناحیه مد نظر قرارم یگیرد و روش دوم با معرفی معیار وزن برای تمام گرههای ناحیه، گره اتصال را انتخاب میک‌ند. برای ارزیابی اینسه روش از مقایسه نتایج تخصیص ترافیک با مشاهدات حجم در 87 کمان انتخابی شهر مشهد استفاده می شود، نتایجنشان م ی دهد که ضریب خوبی برازش روش پیشنهادی با افزایش 8/ 3 درصد نسبت به روش اول و 2/ 22 درصدنسبت به روش دوم قدرت بیشتری در بازسازی مشاهدات دارد.