کاربرد تصمیم‌گیری چند معیاره در شناسایی نقاط پرحادثه: استفاده از روشهای تحلیل پوششی داده ها و تحلیل همایی

شناسایی و رتبه‌بندی نقاط پرحادثه یا نقاط سیاه در یک شبکه حمل و نقل گامی جدی و اساسی در برنامه بهبود ایمنی ترافیک است. در مطالعه حاضراز دوروش تحلیل پوششی دادهها و تحلیل همایی به ‌عنوان یک روش جایگزین برای رتبه‌بندی و شناسایی نقاط پرحادثه بهره گرفته شده است.ایندو روش از زیرشاخه‌های تصمیم‌گیریهای چند معیاره هستند. از ویژگیهای بارز این دو روش توانایی آنها در استفاده از عوامل و پارامترهای مختلف موثر برتصادفات، با در نظر گرفتن شدت تصادفات در اولویت‌بندی نقاط مورد نظر شبکه است. مطالعه حاضربه بررسی نقاط پرحادثه شهر قزوین بر اساس دوروش یادشده اختصاص دارد. این نقاط در روش تحلیل پوششی داده‌ها،به عنوان واحدهای تصمیم‌سازی، و عوامل موثر بر تصادفات و تعداد انواع مختلف تصادفات به ترتیب به عنوان ورودیها و خروجیهای آن در نظر گرفته شدند. روش تحلیل همایی نیز با استفاده از ترکیبی از متغیرهای موجود،و تعریف مجموعه‌های همایی و ناهمایی، وشاخصهای همایی و ناهمایی به اولویت‌بندی نقاط پرحادثه می‌پردازد. یکی از مزیتهای این دو روش چندمعیاره بودن آن است، که با الگوی شناسایی نقاط حادثه‌خیز انطباق بیشتری دارد. مزیت دوم (به ویژه در مورد تحلیل پوششی داده‌‌ها) توجه به ورودیهای سیستم مورد نظر و محاسبه بازده آن است که اساساً در بررسی نقاط حادثه‌خیز مورد توجه قرارنمی‌گیرد.بررسی این دوروشنشان می‌دهد که به سبب بررسی عوامل موثر بر تصادفات به همراه شدت آنها، دقت شناسایی و اولویت‌بندینقاطحادثه‎خیزاز طریق این دو روش بالاتر است، اگرچه به علت تفاوت در رویکردها، نتایج یکسانی برای این دو روش قابل انتظار نیست.