یک روش پیشنهادی برای انتخاب گره اتصال برای بهبود نتایج تخصیص ترافیک، مطالعه موردی شهر مشهد

روند برنامه ریزی حمل و نقل مناطق شهری بر پایه تقسیم بندی محدوده مورد مطالعه به نواحی ترافیکیاستوار است. برای بارگذاری سفرهای هر ناحیه روی شبکه حمل و نقل، مرکز هر ناحیه توسط حداقل یککمان ارتباطی مجازی به شبکه عرضه متصل می شود. مطالعات اندکی در رابطه با تاثیر ویژگ یهای کما نهایارتباطی بر نتایج تخصیص ترافیک انجام شده است، اما تمامی این مطالعات بر اهمیت این مسیله تاکید دارند.در مقاله حاضر تاثیر نحوه انتخاب کمان ارتباطی بر نتایج تخصیص ترافیک بررسی و یک روش جدید برایانتخاب گره اتصال پیشنهاد می شود. برای پیاده سازی مفاهیم معرفی شده و قیاس عملکرد در یک نمونه واقعی،شهر مشهد برای مطالعه موردی انتخاب شده است. روش پیشنهادی این پژوهش به معیار نزدیکی گره اتصالبه مرکز ناحیه و پارامترهای دیگری از جمله نوع گره توجه می کند. این روش با دو روش دیگر قیاس می شود،در روش اول تنها معیار نزدیکی گره اتصال به مرکز ناحیه مد نظر قرار م یگیرد و روش دوم با معرفیمعیار وزن برای تمام گره های ناحیه، گره اتصال را انتخاب م یکند. برای ارزیابی این سه روش از مقایسه نتایجتخصیص ترافیک با مشاهدات حجم در 87 کمان انتخابی شهر مشهد استفاده می شود، نتایج نشان م ی دهد کهضریب خوبی برازش روش پیشنهادی با افزایش 8/ 3 درصد نسبت به روش اول و 2/ 22 درصد نسبت به روشدوم قدرت بیشتری در بازسازی مشاهدات دارد.